Hoe de robotstofzuiger mijn huwelijk redde
Ik ben altijd al geneigd te overdrijven, dus neem wat er boven dit blog staat met een korreltje zout. Maar je herkent vast dat de combinatie van kleine kinderen en een huishouden weinig goeds doet voor je huwelijk.
Natuurlijk moet ik mezelf niet te veel vergelijken met andere ouders, maar volgens mij hebben mijn man en ik het prima voor elkaar samen. We kunnen goed met elkaar praten, zijn erg begripvol en gunnen elkaar alles. Het komt alleen weleens voor dat we ongewenst en haast onbewust belanden in een soort concurrentiestrijd. Wie heeft het ’t zwaarst? Wie heeft het kortst geslapen? Wie heeft er het meest tijd nodig voor zichzelf? Wie mag vanavond even weg naar vrienden?
STOP. Dat wil ik helemaal niet. Zulke vergelijkingen leiden nergens toe. Deze strijd is vooral een schreeuw om erkenning en waardering. Zie je eigenlijk wel wat ik allemaal doe voor ons gezin? Ik geef mezelf volledig. Heb je enig idee hoe moe ik ben? Ik stond vannacht wel vijf keer in de babykamer. Kun je even benoemen dat ik het goed doe? Ik ben namelijk zo onzeker. Wil je me alsjeblieft even een knuffel geven? Want ik kan niet meer. Wij kunnen niet meer.
Het is bij ons vaak een kwestie van doorvragen met een open hart. Even rustig gaan zitten en benoemen wat er onder die gefrustreerde opmerkingen zit. Het huishouden bleek een groot, gedeeld frustratiepunt omdat er geen einde aan komt. Er blijft altijd wat te doen, want de wasmand is zomaar ineens weer vol en de stofwolkjes verschijnen spontaan als je een keer met je ogen knippert. Vandaar dus dat die robotstofzuiger zijn intrede deed bij ons thuis. Het scheelt misschien maar een ietsepietsie, maar dit is wel de fase waarin we heel praktisch zoeken naar manieren om het onszelf net iets makkelijker te maken.
En dat typeert ons en ons huwelijk wellicht. Waar die robotstofzuiger steeds maar tegen een kast, een stoelpoot of keukenkastje blijft aanbotsen, hebben wij de kans om het voortdurend anders te doen. Voor onszelf en voor elkaar. We hebben voor elkaar gekozen en zullen dat blijven doen. Tegelijkertijd zijn deze jaren intensief en voelen we aan alles dat er weinig hoeft te gebeuren om op spanning te staan. Daarom kiezen we ervoor om heel praktisch na te denken. Agenda’s erbij om date nights in te plannen, lieve oma’s aan de telefoon om oppas te vragen en een paar handige gadgets voor in het huishouden.
Wat zijn jouw praktische tips om de tropenjaren goed door te komen?
Meer blogs lezen? Dit is afgelopen week ook gepubliceerd:
Getrouwd en jongensmama | Taartenliefhebber | Gevoelig | In een proces van mildheid naar mezelf | Dromend van een leven op het platteland
Momenteel is wat jij ontzettend goed verwoord ook gaande bij ons.
Wij hebben een weekend weg gepland gelijk al in januari(daaaaag zorgbonus). Ik ga de kids wat vaker een dagdeeltje naar de gastouder doen om zo wat tijd voor mezelf te creëeren en een wandeling te maken alleen of met mijn man, of even lunchen,…. als we maar even samen zijn. Ook bewaar ik tegenwoordig de vragen van de pickwick thee, gewoon voor even dom lullen als we een avondje vinden waarop we het gezellig hebben met elkaar.
Het zijn maar een paar slingertjes maar ik probeer te te blijven ophangen.