Strijd om het hart van mijn kind
Ik ben vijftien jaar als ik tijdens een jeugddienst luister naar de spreker. Het belangrijkste in zijn leven is dat zijn kinderen God leren kennen, zo vertelt hij. Op dat moment vind ik het een beetje overdreven, maar inmiddels voel ik dit verlangen ook ten diepste. Is het ook niet een Bijbels verlangen? ‘Niets verheugt mij meer dan te horen dat mijn kinderen de weg van de waarheid volgen.’ (3 Johannes vers 4, NBV)
Ik wens mijn kinderen de weg van de waarheid van harte toe. Tegelijkertijd voel ik een angst of onzekerheid over mijn aandeel in hun geloofsleven. Sinds de geboorte van onze oudste zoon worstel ik met de vraag hoe we hem het beste christelijk kunnen opvoeden. Het is niet de bedoeling dat wij hem indoctrineren of wereldvreemd maken. We willen juist dat hij normaal meedraait in deze samenleving en dat hij al jong leert zichzelf staande te houden in een seculiere samenleving. Daar wil je niet ineens als twintiger in ondergedompeld worden.
Wat is de juiste balans?
Wat kunnen we als ouders doen, behalve naar de kerk gaan, voorlezen uit de kinderbijbel, over het geloof praten en ons een beetje fatsoenlijk gedragen? Het boek ‘De kracht van biddende ouders’ van Stormie Omartian heeft me aan het denken gezet. Gebed is het antwoord op mijn worsteling. Natuurlijk; het is de brug tussen wat binnen mijn invloedssfeer ligt en wat ik aan God toevertrouw.
Het leven van kinderen wordt op zoveel vlakken aangevallen door de duivel. Soms zichtbaar en soms helemaal niet. Het is belangrijk om te onthouden dat de strijd om de ziel van onze kinderen aan God is. Ons gebed vormt hierin wel een aandeel en is van grote waarde. Maar waar bidden we dan precies voor?
Mijn gebed dat mijn zoons de liefde van Jezus aanvaarden en in Hem geloven, staat niet op zichzelf. Geloven is verweven in zoveel dagelijkse dingen. Ik bid bijvoorbeeld om goede vrienden, een betrokken gemeenschap, een goede mentale en lichamelijke gezondheid, seksuele reinheid en hobby’s die niet afleiden van het geloof. Het kan helpen om een lijstje te maken met deze aspecten (vul ze gerust aan) zodat je er dagelijks voor kunt bidden.
Het is natuurlijk geen garantie dat een kind zijn/haar leven aan Jezus geeft als je als ouders trouw bidt. Dat is dan ook niet onze verantwoordelijkheid, het is iets tussen het kind en God. Aan de andere kant wil ik er ook niet te licht over denken. De redding van Jezus is een zaak van leven of dood en ik wil mijn aandeel daarin serieus nemen.
Hoe? Door standvastig te bidden. Doe je mee? Ik ben benieuwd of jij bidt voor je kind(eren) en op welke manier je dit vormgeeft. Laat het weten in de comments!
Meer blogs lezen? Dit is afgelopen week ook gepubliceerd:
Getrouwd en jongensmama | Taartenliefhebber | Gevoelig | In een proces van mildheid naar mezelf | Dromend van een leven op het platteland