Andere periode na zwangerschap
#@#$!@#!
Zo klinkt het in mijn hoofd. Mijn gedachten zijn botte bijlen die ik naar mijn eigen hoofd slinger. De woorden die mijn mond verlaten in iets mildere vorm naar anderen.
Al maanden heb ik af en toe een dag waarop ik iedereen inclusief mijzelf kan schieten. Ik loop dan de hele dag op mijn tenen, bijt constant op mijn tong, geef te vaak mijn kinderen een sneer en wil het liefst daarna zo hard mogelijk wegrennen van alles en me de hele dag in bed verstoppen. Het is vaak een hele dag waarop ik regelmatig denk; waarom ben ik hier eigenlijk aan begonnen, dat moederschap? Ik loop alleen maar chagrijnig te doen, heb nergens zin in en kan niks voor ze bedenken. Loser moeder die ik ben. Loser, die ik überhaupt ben.
Het zijn gedachten en gevoelens die ik helemaal niet herken van mijzelf. Ineens waren ze er, en nu komen ze nog regelmatig terug ook. Daarom besloot ik maar eens bij te houden wanneer die dagen opduiken.*
Wat blijkt? Je kunt de klok er bijna op gelijk zetten. Zo’n dag komt precies een dag na een enorme onbedwingbare behoefte aan frikandellen speciaal, patat oorlog en chocola. En die dag zit weer precies voor de dag dat de eerste tampons uit de kast gehaald kunnen worden.
Ik ben op die dagen gewoon mega chagrijnig omdat ik ongesteld moet worden. En nee, dat is niet altijd zó erg geweest.
Ik ging wat Googelen op ‘menstruatie na zwangerschap anders’ en lees op verschillende pagina’s dat het vaker voorkomt dat de ongesteldheidsperiode na een zwangerschap anders wordt ervaren. Klachten kunnen minder of meer worden en er kunnen symptomen bijkomen of afgaan. Het is zelfs zo dat PMS (premenstrueel syndroom) klachten kunnen ontstaan ná een zwangerschap.
Helaas voor mij dus. Bij mij zijn er rondom de maandelijkse periode alleen maar klachten bijgekomen. Nu maar proberen te voorkomen dat mijn omgeving daarover gaat klagen.
* Het bijhouden van je cyclus kan bijvoorbeeld in verschillende menstruatiecyclus apps of ouderwets in je agenda. Dit blog verscheen eerder bij de Club van Relaxte moeders.
| Oprichtster van Power to the Mama’s | Moeder van twee jongens en een meisje | Getrouwd met Jos | Liefhebber van goede (Italiaanse) wijn | Missionaire ondernemer | Houdt van kleinkunst, schrijven, creëren en aanbidden |
Ik had dat ook na de geboorte van de tweede, super chagerijnig of juist heel somber. Gelukkig ging het na een ruim jaar/ anderhalf jaar wel weer weg. Naar ‘gewoon’ een beetje chagerijnig.
Herkenbaar. Teunisbloemolie slikken lijkt bij mij wat te helpen.
Herkenbaar.
Ik ben vaak een paar dagen voordat ik ongesteld moet worden ontoerekeningsvatbaar lijkt het wel.
Niemand kan dan iets goed doen. Sinds ik heb beseft dat dat aan mijn ongesteld worden ligt kan ik daar beter mee omgaan en is het makkelijker (Sinds twee maanden ofzo)
Fysiek wel veel meer klachten gekregen waardoor ik nu aan de pijnmedecatie zit als ik ongesteld ben.
Ja herkenbaar,
Vroeger, ruim en voor de geboorte van mijn zoon, had ik dat nog niet zo door misschien.
Gaandeweg lijken veel zaken complexer geworden. Werken, kerken, vriendschappen, de intimiteit, sex, het opvoeden en de onenigheid hierover met manlief.
Ik merk dat na het krijgen van mijn zoon, ik meer God moet zoeken en mijn denken moet omgorden. Er ligt ineens meer op de loer lijkt t wel om het moederhart te verontrusten en onze gerechtigheid in Christus aan te klagen. Ik weet dat mijn denken nog steeds vernieuwd moet worden en lekker mag accepteren dat ik in wereldse termen anders, opstandig, en in die pms-dagen de taal uitsla van een bootwerker.