Blog vanuit een leeg nest
Jacqueline Schilling van www.christelijkouderschap.nl heeft inmiddels al volwassen kinderen. De laatste is onlangs ook het huis uitgevlogen. Maar houdt het dan voor ons als ouders op?
Trouw zijn aan je gezin vanuit Gods opdracht. Houdt dat op wanneer je kinderen 18 zijn? Je bent aan elkaar gegeven waarbij de vorm in de loop der jaren verandert, maar niet de opdracht er voor elkaar te zijn. Die opdracht is trouw blijven als ouders, ook als je kinderen andere wegen gaan.
Het is weer stil in huis, het nest is na 28 mooie, intensieve, zeker niet saaie jaren weer leeg. De woonkamer is weer helemaal van mijn man en mij alleen. Mijn gedachten kan ik weer afmaken zonder dat ze onderbroken worden.
Afgelopen jaar ging de laatste van onze 4 zonen op zichzelf wonen. En dat is prima. Het doel van het opvoeden is immers dat kinderen uitgroeien tot zelfstandige volwassenen?
Terugblikken
Dat is gelukt en wij hebben nu ruim de tijd om terug te blikken. Mooie herinneringen maar ook minder mooie. Gevoelens van tevredenheid maar ook van spijt. Er zijn onderweg heel wat (opvoed)idealen gesneuveld. Is dat erg? Nee. Waren de idealen niet goed? Zeker wel. Zijn idealen dan zinloos? Zeker niet!!
Mijn zoons zijn uitgegroeid tot prachtige mannen waar ik geregeld met verwondering naar kan kijken. Wat is het toch bijzonder dat vanuit de relatie met mijn lief vier unieke personen zijn voortgekomen. Wat een wonder! Maar ook: drie van de vier geloven niet meer zo in hun Schepper op dit moment. En dat is pijnlijk.
Eigen keuzes
Ook wij zijn, net als de meeste van jullie nu, druk geweest met het meegeven van het geloof. Zoeken naar boekjes, leuke verwerkingen en rituelen, ja we zijn er zelfs voor van kerk veranderd. Tegelijk beseften we dat ze uiteindelijk zelf keuzes moeten maken.
Toch, als die keus dan niet voor God is, is dat moeilijk. Hebben we het geloof niet goed voorgeleefd, hebben we te weinig gedaan, of het verkeerde? Ik weet het niet. Natuurlijk hadden er dingen anders gekund. Maar blijven hangen in deze vragen is ook gevaarlijk. De nadruk kan dan komen te liggen op wat in onze ogen niet zo goed is uitgepakt. Een teleurstelling waarvan de kinderen echt wel weten dat die er is, maar die zeker niet alles mag overschaduwen!
Onvolmaakt
Wij zijn onvolmaakte mensen, wij als ouders maar ook onze kinderen. Maar God kent ons dieper dan wij onszelf kennen. Voor God is het nooit te laat om bij Hem te komen.
Geniet!
Rest ons als ouders van onze kinderen te houden en ze in gebed voor de Heer te brengen. En vooral niet te vergeten te genieten van de mooie mensen die het zijn!
| Oprichtster van Power to the Mama’s | Moeder van twee jongens en een meisje | Getrouwd met Jos | Liefhebber van goede (Italiaanse) wijn | Missionaire ondernemer | Houdt van kleinkunst, schrijven, creëren en aanbidden |