-
29 sep 2017
-
Vrouw zijn
-
door Rianne Zegelaar
-
1 comment
Borstenblog
Lieve meiden,
We zijn al een hele tijd vriendinnen, jullie en ik. Inmiddels hebben we al een hele geschiedenis samen. En nu we weer in wat kalmer vaarwater zijn, vind ik het hoog tijd voor een terugblik. Want we hebben nogal wat beleefd in de tijd die achter ons ligt.
Zo’n twintig jaar geleden kwamen jullie in mijn leven. Rustig, bescheiden en prima in vorm. Het waren kalme tijden voor jullie. Er werd niet meer van je verwacht dan gewoon mooi en leuk te zijn. Jullie zaten rustig te wachten, zonder al teveel de aandacht te trekken want heel groot of erg aanwezig waren jullie niet. Zo verstreek de tijd zonder noemenswaardige bijzonderheden.
Werk aan de winkel
Tot de dag aanbrak dat het klaar was met de gezelligheid. Het werd ineens duidelijk dat jullie niet geschapen waren om alleen maar een beetje mooi te wezen. Er was werk aan de winkel. De eerste baby had zich namelijk aangediend, met luid geschreeuw en grote honger. Jullie moesten aan de bak. En na veel gehannes en gestuntel in het begin, werden jullie na verloop van tijd volleerde melkfabrieken.
Onze eerste zuigeling, een jongetje, was goed te spreken over jullie. Sterker nog, ik heb nog nooit een man zó enthousiast zien reageren op mijn boezem. En ook al was dit mannetje was nog maar een paar dagen oud, hij was gelijk jullie allergrootste fan. En dat gold ook voor de tweede baby, en de derde. En jullie bleven vrolijk produceren, onvermoeibaar, dag en nacht.
De baby’s groeiden en groeiden door jullie tomeloze werklust. Ook al vond ik zelf dat het af en toe best een tandje minder kon. Jullie kwamen namelijk bijna tot aan m’n kin als jullie mij ’s morgens vól enthousiasme wakker maakten. Had ik jullie vroeger een beetje aan de kleine kant gevonden, nu schrok ik gewoon van hoe groot jullie konden worden. Tijdens de stuwing hadden we met gemak kunnen bijklussen voor een grote-maten-catalogus en een hoop geld kunnen verdienen.
Toch was het een bijzonder seizoen. Totaal zeven-en-twintig maanden lang, verdeeld over drie zuigelingen, hebben jullie trouwe dienst bewezen. En al die tijd hebben jullie je uitgesloofd, nachten doorgewerkt, liters liefde geproduceerd en jezelf leeggegeven. En dit alles zonder klagen of kloven. Met blije baby’s – en dus een blije mama – tot gevolg.
Want wat vind ik jullie geweldig! Sterker nog, ik vind jullie zelfs één van de coolste uitvindingen van de schepping. Jullie zijn nuttig én mooi, functioneel én aantrekkelijk: je moet toch redelijk geniaal zijn om zoiets bijzonders te ontwerpen.
Concurrentie
Hoe dan ook, aan alles komt een eind en dus ook aan deze speciale periode. Na verloop van tijd kwam er namelijk een concurrent om de hoek: Nutrilon. Ik weet me nog goed te herinneren dat ik mijn baby voor de eerste keer de fles gaf: hij zoop ‘m in één keer leeg. Ik wist niet of ik blij of beledigd moest zijn. Maar het leek hem niet uit te maken waar de voeding vandaan kwam, hoe ontluisterend dat ook voor jullie geweest moet zijn.
En nu ook onze derde baby van-borst-naar-fles is, zijn we aan het einde gekomen van een tijdperk. All good things come to an end. Ik weet niet wat jullie ervan vinden, maar ik word er op slag een beetje weemoedig van. Maar dat zal een restje hormonen zijn, wellicht.
Maar we laten het er niet bij zitten, of beter gezegd, bij hangen. Want jullie zijn er niet alleen maar om nuttig te wezen. Qua melkproductie mogen jullie dan wel met pensioen zijn, jullie rol is nog lang niet uitgespeeld. Want manlief zal altijd jullie trouwste fan blijven, wat er ook gebeurt. En nu ik ook gezien heb waartoe jullie in staat zijn, ben ik trotser op jullie dan ooit tevoren.
Tijd voor een beloning
Daarom tijd voor een beloning want dat hebben jullie wel verdiend. Om te beginnen gaan die lelijke borstvoedingsgevallen – hopla – de prullenbak in. En wij gaan vervolgens op een draf naar de dichtstbijzijnde lingeriewinkel om een setje nieuwe bustehouders aan te schaffen. Jullie mogen het zeggen: wordt het een gezellige push-up, iets comfortabels of juist iets spannends met kant?
Tot slot is er wat mij betreft een heel nieuw spreekwoord geboren:
“Baby’s kunnen komen en daarna weer gaan, maar mijn liefde voor jullie blijft altijd bestaan.”
Illustratie / foto: Thea Reedeker & Creakip
Speciaal voor borstvoedende mama’s ontwikkelden we samen met Creakip de “Nu deze” borstvoeding-reminder armband. :-) Zo vergeet je nooit meer welke kant aan de beurt is!
En voor de zwangeren onder ons… eind oktober komt het Kraamjournal uit. Een boek speciaal voor (nieuwe) mama’s, boordevol ervaringsverhalen, professionele info, ruimte om te schrijven en tijd met God.
Klik op de foto’s voor meer info!
Rianne Zegelaar – getrouwd met DJ en mama van Benjamin, Charlotte en Olivia. Coach bij Elkaar Begrijpen, dat stellen, teams en individuen helpt om zichzelf en elkaar beter te begrijpen met behulp van de Life Languages. Check http://www.elkaarbegrijpen.nl
Geweldig!