Brullend van liefde
´Mama, jij hebt geen liefde in je hartje.´ Kadeng. Uit het niets krijg ik tussen een hap hutspot en een stukje rookworst een beschuldigend vingertje in mijn richting dat wordt vergezeld van deze woorden. ´Pardon?’, weet ik uit te brengen, maar mevrouw is nog niet uitgesproken.
‘Jij hebt helemaal geen hartje.’
De raderen in mijn hoofd gaan à la minute draaien. Hoe komt ze hier nou op? Heb ik vandaag mijn stem verheven (lees: geschreeuwd) tegen haar? Ben ik harteloos geweest toen ze iets van me vroeg? Even daalt het vertrouwen in mezelf als moeder tot het nulpunt. Want inderdaad, ik kan wel eens zo hard voor mezelf zijn dat ik denk: zie je wel, jij kunt helemaal geen liefde voelen.
Maar voordat ik verder weg kan zinken in gepieker, weet ik het. We lezen de laatste dagen vaak een boekje over een beertje dat een doos met chocolaatjes heeft gekocht voor zijn moeder. Voordat hij het geschenk überhaupt kan overhandigen, heeft hij alle chocolaatjes al verorberd. Sip bekent hij dat aan zijn vader, die met het lege doosje rammelt en zegt dat het toch nog wel degelijk vol zit. Vol liefde. Want het gaat niet om wat je letterlijk geeft en liefde kun je niet ruiken of proeven, maar liefde voel je, in je hart.
Het is me nu duidelijk dat ze het over het boekje heeft, maar hoe ze er bij komt dat ik geen hart heb? Het is mij een raadsel. Ik grijp de situatie aan om het juist over het voelen van liefde te hebben en wat dat betekent. Ik merk dat het thema haar bezighoudt, want een paar dagen later vraagt ze: ‘Mama, waar zit je hartje eigenlijk’? Ik leg haar uit dat je hart in je borstkas zit, maar dat het gevoel van liefde in je hele lijf kan zitten. Nog steeds abstract misschien, maar ik zie haar nadenken en op haar manier kan ze weer met het antwoord verder. Ik vind het heerlijk om zulke gesprekken te voeren. Waar voel je iets en hoe omschrijf je dat gevoel dan precies? Ook mega belangrijk vind ik, om je kind te helpen zich te uiten. Af en toe word ik getrakteerd op een spontaan ‘Mama, ik hou van jou’ of ‘Ik ben echt dol op je, mama’.
Als ik een paar dagen later zelf nog even over gevoelens en emoties zit te mijmeren, denk ik: oh, meisje. Je moest eens weten hoeveel liefde mama in haar hartje heeft voor jou. Zoveel dat ik er zelfs soms bang van word. Dan voel ik het in elke vezel van mijn kruin tot in mijn tenen. Dan ontwaakt de leeuw in mama. Zeker nu je naar school gaat, steeds verder de ‘grote boze buitenwereld in’ waarin ik je steeds een stukje verder moet leren loslaten. Die leeuw gromt af en toe van pure liefde. En hij brult om je te beschermen tegen wie jou ook maar een haar wil krenken: heb het hart niet.
Meer blogs lezen? Dit is afgelopen week ook gepubliceerd:
Mama van Sara en Jasper, echtgenote van Erwin. Weet dat ze ook een geliefde dochter van God is, al vindt ze dat soms lastig om te bevatten. Is een grote liefhebber van lezen en schrijven. Doet graag bootcamp in de buitenlucht. Wordt blij van de geur van verse koffie en bakt daar het liefst zelf iets lekkers bij.