Laat alle mensen zien dat jullie vriendelijk zijn. De Heer is dicht bij jullie. Het zijn deze woorden uit Filippenzen die in me opkomen als ik Sara vandaag weer bezig zie. Ze zit prinsheerlijk in het voorste zitje op onze duowagen, zingt wat in zichzelf en is...
‘Het kon wel eens een achtponder worden.’ Erwin en ik lachen schamper als de verloskundige deze uitspraak doet bij de laatste echo. ‘Dat zeiden jullie bij Sara ook’, zeg ik, ‘en die woog 3.500 gram, dus vind je het goed dat ik deze informatie weer vergeet?’ Maar...
Ik heb tijd voor mezelf nodig en laat Sara gewoon haar dag naar de kinderopvang gaan. Maar als ik daar ben en afscheid van haar wil nemen, sta ik met lood in mijn schoenen en wil ik huilen. Ik wil haar mee naar huis nemen. Ik wil tijd met Sara alleen doorbrengen nu...
Ze staarden me aan toen ik de supermarkt binnenliep: van die ijslolly’s die je thuis nog vriezer moet gooien. Oh, ze blijken officieel vrieslollies te heten, ontdek ik. Nee, die hoef ik niet, van die mierzoete dingen waar je eerst alleen het smaakje uit zuigt en...
Vier weken geleden liep ze nog niet. Zette ze het op een krijsen als je haar probeerde los te laten om zelf te laten stappen. Maar ineens heeft ze de smaak te pakken. Van een paar voorzichtige stapjes waarbij ze dan al snel haar evenwicht verloor, op haar billen...
