Ik heb tijd voor mezelf nodig en laat Sara gewoon haar dag naar de kinderopvang gaan. Maar als ik daar ben en afscheid van haar wil nemen, sta ik met lood in mijn schoenen en wil ik huilen. Ik wil haar mee naar huis nemen. Ik wil tijd met Sara alleen doorbrengen nu...
Ze staarden me aan toen ik de supermarkt binnenliep: van die ijslolly’s die je thuis nog vriezer moet gooien. Oh, ze blijken officieel vrieslollies te heten, ontdek ik. Nee, die hoef ik niet, van die mierzoete dingen waar je eerst alleen het smaakje uit zuigt en...
Vier weken geleden liep ze nog niet. Zette ze het op een krijsen als je haar probeerde los te laten om zelf te laten stappen. Maar ineens heeft ze de smaak te pakken. Van een paar voorzichtige stapjes waarbij ze dan al snel haar evenwicht verloor, op haar billen...
‘In rust en inkeer ligt jullie redding, in geduld en vertrouwen ligt jullie kracht.’ Jesaja 30:15 Bam. Die tekst komt even binnen. In het dagboek waarin deze tekst voor vandaag staat, wordt hij gevolgd door de vraag welke van de vier ik op dit moment vooral nodig heb....
‘Paaaapa. Paaaapa.’ Met haar vingertje wijst Sara naar boven terwijl ze, zo snel als haar kleine lijfje dat kan, de trap op klimt. Maar papa is er niet. Hij staat niet boven aan de trap te wachten tot zijn kleine meisje weer die hele klim heeft gered. Papa is op reis...
