Ik ervoer dat ik niet alles alleen hoef te doen

Tekst interview: Nadine Folkers 

Karina Snijder (37) heeft net een aantal pittige jaren achter de rug waarin ze vecht tegen een eetstoornis als ze op haar 29e zwanger raakt. Ze heeft geen relatie met de vader en al vrij snel wordt duidelijk dat ze het kindje in haar buik in haar eentje gaat opvoeden. Via een vriendin komt ze in contact met Siriz, een organisatie die ondersteuning biedt bij ongeplande zwangerschappen. ‘Als de paniek toesloeg, dan hielp Annet mij de chaos in mijn hoofd te ontwarren.’ 

Als Karina erachter komt dat ze zwanger is, weet ze van meet af aan heel zeker dat ze het kindje wil houden. ‘Natuurlijk was er paniek en natuurlijk was er angst’, vertelt Karina. ‘Maar ik geloof dat het niet aan mij is om over leven en dood te beslissen. We hebben het hier wel over een mensenleven! Ja, ik vond het heftig om te ontdekken dat ik zwanger was, maar ik ervoer ook een gevoel van rust. De komst van een kindje had ik niet zo bedacht, maar God blijkbaar wel. Hij heeft Julia gewild. Dat weet ik zeker. ’ 

Zelfzorg

Omdat de relatie met de vader ingewikkeld is en Karina net uit een traject van opname in een kliniek voor haar eetstoornis komt en daar nog van aan het herstellen is, zoekt ze hulp bij allerlei praktische zaken rondom haar zwangerschap. ‘Ik leidde tot aan de zwangerschap een behoorlijk destructief leven. Ik was ervan overtuigd dat ik voor een kindje kon zorgen, maar hoe ik goed voor mezelf moest zorgen, dat wist ik niet zo goed. Er kwam veel op me af’, schetst Karina de situatie. ‘Ik heb online contact opgenomen met Siriz. Fijn dat dat kon, want bellen vond ik te spannend. Ze namen vrijwel direct contact op om een eerste afspraak te maken.’ 

Overzicht

Karina kan in de gesprekken al haar vragen en onzekerheden op tafel te leggen. ‘Ik vroeg me af hoe ik mijn familie moest inlichten, wist niet hoe ik het op financieel gebied zou moeten doen en welke regelingen er voor me waren. Annet van Siriz hielp me om alles op een rij te zetten.’ Omdat ze vanwege haar eetstoornis te kampen had met psychische klachten, raadt Siriz haar begeleiding bij de POP-poli aan, een poli waar Psychiatrie, Obstetrie (Verloskunde) en Pediatrie (Kindergeneeskunde) hun krachten bundelen. ‘Het was fijn dat zij zoveel overzicht hadden. Annet begeleidde me ook in de gesprekken met de vader van Julia. Deze gesprekken waren ingewikkeld: de zwangerschap schopte ook zijn leven in de war.’  

Helemaal mis

Als Karina met 30 weken zwangerschap een extra groeiecho krijgt, blijkt Julia een chromosoomafwijking te hebben. ‘Ze groeide al drie weken niet meer, had vergrote hersenkamers en een ernstige hartafwijking. Net toen ik echt een beetje onbezorgd van de zwangerschap genoot, bleek het helemaal mis’, herinnert Karina zich. ‘Ik kreeg een vruchtwaterpunctie en als daar de chromosoomafwijking trisomie 13 of 18 uit zou komen, zou de behandeling worden gestopt. Deze afwijkingen zijn niet met het leven verenigbaar. Het waren verschrikkelijke dagen.’ 

Lees ook: ‘Er zijn echt mogelijkheden als je onbedoeld zwanger raakt’

Realistisch

Het blijkt te gaan om het 22q11.2 deletiesyndroom, na het syndroom van Down het meest voorkomende syndroom in Nederland. ‘Ik heb vijf weken in het ziekenhuis gelegen. Julia is met 34 weken geboren. Ik ben ontzettend blij met en dankbaar voor haar, maar ik heb geen mooie woorden voor haar beperkingen. Sommige mensen zeggen dat ze hun kindje niet anders hadden gewild en dat hun beperking tegelijk een verrijking is. Julia is een zegen, maar haar beperkingen zijn dat niet. Ik heb haar zoveel anders gegund’, zegt Karina. ‘Dat zegt trouwens niets over de acceptatie van mijn kind, integendeel. Ik ben realistisch.’ 

Zonder oordeel

Na de bevalling krijgt Karina ondersteuning van allerlei instanties, omdat Julia nog maar heel klein is en al vrij snel een zware hartoperatie moet ondergaan. Het contact met Siriz rondt ze in die periode af. ‘Ik werd geleefd en er speelde zoveel. Iets wat me heel duidelijk van Siriz is bijgebleven, is dat de hulpverleners zonder oordeel waren. Had ik voor abortus gekozen, dan had ik ook op hun begeleiding kunnen rekenen. Ik had een christelijke hulpverlener, maar ik weet dat ze openstaan voor iedereen, ongeacht wat je gelooft of welke keuze je maakt’, zegt Karina. ‘Voor mij was het fijn om het ook over de relatie met God in mijn leven te kunnen hebben. Ook nadat Julia geboren was en gehandicapt bleek.’  

Leven met de dag

De toekomst is onzeker voor Karina en Julia. Karina werkt niet, maar legt zich volledig toe op de zorg voor Julia, die af en toe naar logeeropvang gaat. Op die dagen tankt haar moeder even bij. Julia is bijna zeven, maar heeft ze het verstandelijk vermogen van een kind van vier. Ze is fysiek beperkt krijgt sondevoeding en is hartpatiënt. ‘Ze is snel overprikkeld en heeft intensieve zorg nodig. Elke dag dat ze zich ontwikkelt gaat de vlag uit en is het genieten, maar ik leef met de dag. Ik vind het geregeld heel zwaar om de zorg voor haar alleen te doen’, geeft Karina toe. ‘Ik herinner me uit mijn contact met Siriz tijdens de zwangerschap dat ik het zo fijn vond om te ervaren dat ik er niet alleen voor stond. Ik had ook lieve vrienden om me heen, maar met Siriz was het anders. Emotioneel was er meer afstand en gek genoeg hielp me dat om vrijer te zijn in gesprekken. Als de paniek toesloeg en ik me afvroeg: kan ik dit wel?, dan hielpen de hulpverleners van Siriz me om te ervaren dat ik het kon. Ze zeiden me dat het goed zou komen. Heus niet vanzelf, zo realistisch waren ze ook, maar gaven me vertrouwen in de toekomst.’  

Mede door die aanmoediging en begeleiding van Siriz is Karina gaan inzien dat ze wel degelijk goed voor zichzelf kan zorgen. ‘Als moeder ben ik veel sterker geworden. Waar ik eerder heel meegaand was, weet ik zorgverleners nu heel goed uit te leggen wat mijn kind nodig heeft en wat ik wel en niet wil. Ik ben voor haar gaan vechten toen ik zwanger bleek. Dat vechten doe ik vandaag de dag nog.’ 

Dit blog is tot stand gekomen in samenwerking met Siriz. 

Siriz is de specialist bij onbedoelde zwangerschap. Zij bieden preventie, ondersteuning en zorg. Door middel van voorlichting onder jongeren Siriz het aantal onbedoelde zwangerschappen in Nederland terugdringen. Daarnaast verlenen zij kortdurende en langdurende psychosociale hulp aan vrouwen en mannen die te maken krijgen met een onbedoelde zwangerschap. Tevens biedt Siriz opvang aan zwangere vrouwen zonder woonplek die intensieve begeleiding nodig hebben als voorbereiding op het moederschap op jonge leeftijd. Siriz werkt in heel Nederland met 35 beroepskrachten en ongeveer 50 opgeleide vrijwilligers. Siriz is opgericht in september 2010 en komt voort uit de VBOK.

Nadine Folkers

Mama van Sara en Jasper, echtgenote van Erwin. Weet dat ze ook een geliefde dochter van God is, al vindt ze dat soms lastig om te bevatten. Is een grote liefhebber van lezen en schrijven. Doet graag bootcamp in de buitenlucht. Wordt blij van de geur van verse koffie en bakt daar het liefst zelf iets lekkers bij.