De kracht van dankbaarheid

“Moeten we niet veel vaker juichen voor God?” De vraag komt van mijn vriendin rechts van mij. Ik knik langzaam. Het blijft even stil. “Nee echt, ik meen het. We mogen best wat dankbaarder zijn.”

Dapper knikken

We hebben kringavond. Onze predikant is er ook bij, we mogen meedenken over de preek van die zondag. In diezelfde dienst zal mijn man de ziekenzalving ontvangen*. Heel bijzonder om dit met elkaar te doen!

“Je zit wel dapper te knikken Peet, maar is dankbaar zijn voor jullie niet ontzettend lastig?” vraagt een andere kringgenoot ons. “Als ik ongeneeslijk ziek zou zijn, is dankbaarheid bij mij ver te zoeken. Laat staan dat ik kan juichen voor God.” Nu knikken er meer in de groep.

Huh? Habakuk?

Een paar dagen eerder. Alex’ mobiel trilt: een appje van de dominee. Hij heeft Habakuk 3 op zijn hart voor de dienst, schrijft hij. Ik trek mijn wenkbrauwen op. Uhh…Habakuk? Ik weet nog net dat Habakuk een profeet was. En dat het minuscule bijbelboek tjokvol staat met onheil en ellende. Oké, hoog tijd dus voor een avondje Habakuk. Ik laat de tv voor wat hij is en nestel me op bed met thee, chocola en Bijbel.

Al snel heb ik mijn mening klaar: Habakuk is een grote mopperkont. De eerste twee hoofdstukken klaagt hij wat af. De kernvraag die Habakuk stelt: “God, wanneer komt U uw belofte nu eens na en maakt U een eind aan alle ellende?”

Loflied

Hoofdstuk drie is echter totaal anders. Het is een gebed, een loflied. Habakuk deelt hier zijn ontzag voor God en zijn vertrouwen in een goede afloop. En hij eindigt met dit:

Zelfs als de vijgenbomen niet zullen bloeien,
en er geen één druif in de wijngaarden te vinden zal zijn,
en we geen enkele olijf van de olijfbomen zullen kunnen oogsten,
en er niets meer op de akkers zal groeien,
en alle schapen uit de stallen zullen worden geroofd,
en alle koeien verdwenen zullen zijn,
zelfs dan zal ik tóch nog juichen over de Heer,
blij jubelen over de God die voor mij zorgt.

Want de Heer is mijn kracht.
Dankzij Hem zal ik rondspringen als een hert.
Hij zal ervoor zorgen dat ik stevig blijf staan.”

Habakuk 3 vers 17-19, Basisbijbel

Slappe lach

Die avond op bed blijf ik hangen bij ‘rondspringen als een hert’. Ik verslik me in mijn thee en krijg er bijna de slappe lach van. Ik ben doodop. En dan krijg ik die tekst?

“Haha God, uitgerekend vandaag geeft u mij RONDSPRINGEN ALS EEN HERT!!? U heeft wel lef,” gooi ik Hem voor Zijn voeten. Is dit Gods humor? Niet grappig.

Zelfs dan toch nog

Op de kringavond waar we zijn- en waar ik, zoals je misschien begrijpt, een tikje sceptisch naartoe ging – lees ik de tekst voor de tweede keer. En dan zie ik ze: ‘ZELFS DAN’ en ‘TOCH NOG’. Zelfs al wordt alles Habakuk afgepakt, dan nóg blijft hij juichen en jubelen. Hij is dankbaar dat de Heer hem kracht geeft om te blijven staan. Als ik het nog een paar keer lees (dit is tegelijk een tip), begin ik langzaam de dankbaarheid te proeven die Habakuk laat zien.

Wauw…

Ik denk na over wat mijn kringgenoot die avond tegen me zegt. Ik knik weer en zeg: “Je hebt gelijk. We moeten meer juichen en jubelen. Je wordt er dankbaar door. En daar krijg je dan weer kracht van.”

Altijd dankbaar blijven

Als alle houvast in je leven verdwijnt, word je met volle kracht terug gesmeten naar de basis. Ikzelf werd mij scherp bewust van wat we waren kwijtgeraakt: gezondheid, vanzelfsprekendheid, zekerheid. Maar ook zag ik veel helderder wat we nog wél hebben. En dat is veel!

Weet je wat ik vaak doe, als ik er doorheen zit? Dan zet ik muziek op en ga ik zingen. En als ik dat lang genoeg volhoud, word ik echt wat vrolijker, ga ik me lichter voelen. En soms ben ik dan wél weer in staat om Hem te danken.

Juich en jubel!

Mijn ervaring? De kracht van dankbaarheid is groter dan je denkt. Juist als je het niet meer ziet en geen idee hebt hoe je je problemen moet oplossen. Als je God op dat moment maar een waardeloos figuur vindt, omdat het voelt alsof Hij je in de steek laat: Zing! Ga Hem danken, maak God groot! Klinkt tegenstrijdig, I know. Maar het werkt!

En even voor de nuance, keihard juichen en jubelen is niet mijn ding. En van het idee dat ik door God ga ‘rondspringen als een hert’, krijg ik de kriebels. In Het Boek staat het als volgt vertaald:

‘…Hij maakt mij lichtvoetig als een hert en brengt mij veilig over de bergen’.

Aaah, dat klinkt beter! In plaats van rondspringen, is lichtvoetigheid blijkbaar ook genoeg. En gewoon lekker (vals) zingen in plaats van juichen en jubelen mag vast ook wel.

Er schuilt kracht in jubelen en juichen. Er schuilt kracht in dankbaarheid. Er schuilt kracht in gebed.

Mijn vriendin had gelijk. We mogen best wat vaker jubelen voor God. Want er is hoe dan ook altijd iets om dankbaar voor te zijn. Daar gaan we mee oefenen!

Deze overdenking en dagteksten zijn bewerkt voor de Weekly Devotional en komen oorspronkelijk uit het uitverkochte #powerbook Home Sweet Home, november 2019. De Weekly Devotional is exclusief voor members te lezen in onze online omgeving. Ook kan je de Weekly printen, perfect voor paper lovers! 

*Petra’s man was ongeneeslijk ziek door longkanker. In juni 2020 is hij naar onze Hemelse Vader gegaan.

Wekelijks krijgen onze members een Weekly Devotional die jou helpt om dicht bij God te blijven. Ook wordt er in onze besloten community voor elkaar gebeden en kun je andere moeders vragen stellen. Als kers op de taart krijg je twee keer per jaar een tof pakket thuis met o.a. het nieuwste #Powerbook. :-) 
Probeer het membership nu een maand uit voor €7,-met de code EVENPROBEREN. Check meer info en voorwaarden via onderstaande knop!