Deel 6 Vrucht van de Geest: Goedheid

Galaten 5: 22 -23 (NBV)

Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.

De vrucht van de Geest, een van de bekendste passages uit de Bijbel. Ik denk dat als Paulus in luxere milieus had verkeerd of in moderner tijden had geleefd, hij het de fruitschaal van de Geest had genoemd. In deze passage wijst hij ons op de flinke dosis vitaminen die voor het oprapen ligt. A healthy way of life voor hen die Jezus willen volgen. Een portie vezels om ons kroost te laten groeien, onze naaste mee te voeden en onszelf mee op te bouwen.

De zesde vrucht in Paulus’ rijtje is goedheid, een breed begrip. ‘Vriendelijkheid en goedheid’, schrijft hij – en als je het hardop leest, dan spreek je deze twee uit in één adem. Alsof ze onlosmakelijk verbonden zijn. In mijn blog van vorige week had ik het over vriendelijkheid, een manier van goedheid naar onze medemens toe. Vandaag wil ik dit graag verder doortrekken naar een andere verantwoordelijkheid die wij hebben, namelijk goedheid voor Zijn schepping. Ons rentmeesterschap.

Afgelopen weekend zag ik een nieuw verschenen kinderboek Palmen op de Noordpool*. Het is een mooi geïllustreerd boek met leuke weetjes en pakkende teksten. Toen ik het boek doorkeek bedacht ik me ineens dat het leek alsof de auteur via kinderen de noodklok wil luiden richting hun ouders. “Bimmele Bammele Bom! Wakker worden! We moeten de wereld redden!” Slik. Tja. Hoewel de wereld redden wel een beetje gechargeerd is… Want dat gaat ons natuurlijk niet lukken en daarvoor zijn we ook niet op de wereld gezet. Maar toch zet het me aan het denken.

De vliegreizen worden steeds goedkoper, de kiloknallers liggen nog steeds in de winkel, we hebben het liefst twee auto’s voor de deur staan en brengen op deze manier de kids ook graag naar school. All you can eat in het weekend en goedkope kleding bij de Primark, de nieuwste gadgets via Ali. Op welke manier doorbreken we de cirkel waarin we leven? De hele maatschappij is er op ingericht. Hoe leef ik mijn kinderen het juiste voor? Ik vind het ontzettend lastig.

Mijn man en ik leven steeds bewuster, kopen het liefst duurzame kleding en kunnen onszelf inmiddels flexitariër noemen. We gaan maximaal eens in het jaar op vliegvakantie en kopen graag lokaal. Toch betrap ik mezelf er regelmatig op dat ik best nog wat liever mag zijn voor het milieu. Voor Gods mooie schepping. Hoe pak ik dit aan?

Toen ik me er verder in ging verdiepen kwam ik erachter dat vliegen en vlees toch wel twee flinke boosdoeners zijn voor het milieu en daar schrok ik wel een beetje van. Een retourtje Rome – Amsterdam staat qua Co2-uitstoot gelijk aan zeven maanden vegetarisch eten. Zo’n zelfde reis richting New York achtentwintig maanden**. Kan je nagaan wat een impact onze dagelijkse gewoontes op het welzijn van de wereld hebben. Nu zeg ik niet dat we massaal met onze vliegreizen moeten stoppen en per direct op de vega-tour moeten gaan, maar het zet me flink aan het denken. Ik vind het heerlijk om op vakantie te gaan en daar te genieten van Gods schepping, maar wat doe ik tegelijkertijd Zijn creaties aan? Zorg je goed voor mijn schepping, Veerle? Draag je verantwoordelijk rentmeesterschap over aan je kinderen, zodat de volgende generaties er ook van kunnen genieten?

Ja, dat wil ik doen. Dat gá ik doen. Om erachter te komen op welke manier ik mijn goedheid uit kan dragen, moet ik nu eerst terug naar de tekentafel. Op welke manier doen jullie mee?

*Palmen op de Noordpool, Marc ter Horst (seculier boek)
**Bron: www.hetkanwel.net

Foto: Pixabay