
-
17 sep 2018
-
Geloof
-
door Veerle den Hartogh
-
0 comment
Deel 7 Vrucht van de Geest: Geloof
Galaten 5: 22 -23 (NBV)
Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.
De vrucht van de Geest, een van de bekendste passages uit de Bijbel. Ik denk dat als Paulus in luxere milieus had verkeerd of in moderner tijden had geleefd, hij het de fruitschaal van de Geest had genoemd. In deze passage wijst hij ons op de flinke dosis vitaminen die voor het oprapen ligt. A healthy way of life voor hen die Jezus willen volgen. Een portie vezels om ons kroost te laten groeien, onze naaste mee te voeden en onszelf mee op te bouwen.
Geloof – vast overtuigd zijn van het bestaan van dat wat je niet kunt zien. Of zoals Van Dale zegt: een vast en innig vertrouwen op God. Daarmee verraste het grote woordenboek mij overigens wel, als ik ergens een geseculariseerde betekenis had verwacht van het woord geloof, was het zeker bij De Dikke Van Dale.
Toen mijn man nog een kleine Johannes was, zat het avontuur hem al in het bloed. Niks was hem te gek. Dagelijks croste hij samen met zijn beste vriend de Biesbosch door. Met een puntzak uitgehard schepsnoep, altijd op zoek naar avontuur. Fikkies stoken, kuilen graven, achterna gezeten worden door honden. Niets was hen te gek. Hij zegt nog altijd dat het een wonder is dat hij iedere keer heelhuids naar huis terug mocht keren. Ik denk dat mijn schoonouders regelmatig wat onrustig op de klok hebben gekeken op de middagen dat hij wel erg lang weg bleef. Maar dat was Johannes nou eenmaal, volkomen bezig in zijn eigen wereld.
Toen hij een nog kleinere Johannes was, van een jaar of vier, stond hij op een keer bovenaan de trap. “Papa! Daar kom ik!”, riep hij naar zijn vader die in de gang bij de kapstok stond. En daar vloog kleine Johannes regelrecht naar beneden, op goed geluk de armen van zijn vader in. Hij was er vast van overtuigd dat zijn vader hem zou vangen en zag het gevaar van zijn sprong absoluut niet in. Hij vertrouwde blind op het reactievermogen en de spierballen van zijn vader. Zijn vader daarentegen had klotsende oksels en had op goed geluk juist gehandeld. God zij dank.
Jezus heeft ons geleerd dat we moeten geloven als een kind. De sprong van de trap maakt deze les voor mij erg visueel. Op de momenten dat mijn geloof ver te zoeken is, of als er dingen gebeuren die alles even doen wankelen, denk ik aan deze anekdote. De armen van onze Vader staan altijd open om ons op te vangen.
Stadsdichter Jesse Laport schreef pasgeleden ‘In het ergste geval komt alles goed’. Wat Laport waarschijnlijk niet weet, is dat het een Bijbelse waarheid is die hij heeft opgeschreven. We mogen geloven. Het vaste vertrouwen hebben, dat alles goed komt. Want alles komt door God, die Zijn enige Zoon zond om deze wereld te redden. Hij is door de ergste hel gegaan, zodat wij dat niet hoeven. Hoe belabberd deze wereld er ook aan toe is, we mogen geloven dat het in het ergste geval goed komt. Want dat heeft Hij beloofd.
Foto: Pixabay

Veerle is getrouwd met Johannes en mama van hun dochters Jalta en Shanna. Veerle wordt blij van een goed glas wijn, in het weekend gecombineerd met een bordspel. Als moeder van twee hoogbegaafde kinderen weet ze hoe intensief het moederschap kan zijn. Binnen haar praktijk talent IQ biedt ze een helpende hand aan kinderen en volwassenen met (vermoedelijke) hoogbegaafdheid. Ontdek welk talent de Hemelse Vader jou heeft gegeven!
www.talent-IQ.nl