Draagdoek drama

Een eerlijk blogje over het gebruik van een draagdoek door Corine. Het is zo’n mooi gezicht en baby’s vinden het vaak heel fijn om gedragen te worden. Een draagdoek is dan ideaal. Maar het is lang niet altijd zo makkelijk als het op bovenstaande foto lijkt, heb ik ook ervaren. 

Een moeder loopt opgewekt met haar blote voeten in het zand. Het is een warme najaarsmiddag. Ze ruikt de geur van de zee, voelt de wind door haar haren en hoort de meeuwen op de achtergrond. Haar 3 weken oude baby slaapt ontspannen in de draagdoek die ze stevig, maar met gemak om haar lichaam heeft geknoopt. Ze geniet van het gesprek met haar man die naast haar loopt en kust zo nu en dan haar baby op haar bolletje. 

Zo had ik het me zo ongeveer voorgesteld. Dat dragen leek me wel wat. Met behulp van een draagdoek natuurlijk, dat hoorde bij mijn (destijds ietwat eenzijdige) beeld van dragen. Voor de bevalling ook maar in zicht was had ik al een doek in huis en oefende ik met behulp van Youtube en surrogaatbaby ‘Beer’ verschillende knopen. Beer werkte goed mee en binnen no time had ik het door. Ik was er wel klaar voor. Ik kon die knopen wel aan.

Ging het knopen van die doek nog super makkelijk, het herstel na de bevalling was een heel ander verhaal. Drie weken na de geboorte van ons kindje was ik blij dat ik recht op kon staan zonder m’n kind te laten vallen. Een blokje om was ver genoeg. Met de baby in de kinderwagen zodat ik in ieder geval ergens op kon steunen. Een aantal weken later kwam de draagdoek pas tevoorschijn. Het leek in de verte niet op oefensessies met Beer. Ons dametje vond het vre-se-lijk. Hevig overstrekkend met opengesperde ogen onderging ze dat eerste wandelingetje. Ik keek naar haar en vroeg me oprecht af of ze wel lucht kreeg. Kwijlde ze altijd zo? Na 100 meter maakte ik rechtsomkeer en thuis bevrijdde ik haar uit de lagen stof. Na deze poging volgden er nog een paar (strakker knopen, losser knopen, andere knopen), maar ons dametje ging niet ontspannen.

Toen maanden later de vakantie dichterbij kwam en een mogelijkheid-tot-dragen toch wel erg handig zou zijn, hebben we een draagzak aangeschaft. Wat een verademing na het draagdoek drama! Geen idee waar het verschil in zat, maar dit vond ze prima. En nog steeds. Het is heerlijk om haar te zien genieten in de peuterdraagzak. Ze is er gek op. En als we wandelen, geniet ik van het gesprek met haar en mijn man en kus ik haar af en toe op haar bolletje.

Noot van de redactie: Mocht je graag jouw baby willen dragen in een draagdoek en wil je begeleid worden als het je zelf niet lukt? Gelukkig bestaan er verschillende draagconsulentes die erom staan te springen je te helpen om jou en je kindje een fijne draagdoek-ervaring te geven in plaats van draagdoek-drama. Jouw verloskundige heeft zeker weten contacten die je kunt benaderen. Schroom niet om ze te bellen, ook als je baby al ouder is dan zes weken. En anders kan je natuurlijk altijd googelen op draagdoek consulenten.