#faithfocus: stormen, achtbanen en snelkookpannen

Het moederschap is net een zuidwesterstorm. Compleet met windkracht tien, rondvliegende dakpannen en omvallende bomen. Verwaaid en met een kop vol watten zoek je houvast in een gloednieuwe moederrol, struikelend over de luiers. Pas nadat de wind een beetje is gaan liggen, zie je de gevolgen: het leven is vanaf nu voorgoed veranderd.

Het moederschap is net een ritje met de achtbaan. Totaal onvoorbereid word je in het diepe gegooid en als je de vliegende start overleefd hebt, slingert de reis zich langs allerlei uiteenlopende fases. Het gaat achter elkaar door, want elke kinderleeftijd heeft weer z’n eigen verrassingen en vragen. Geen tijd om bij te komen, want ziedaar: de volgende looping dient zich alweer aan.

Het moederschap is net een snelkookpan. Steeds vaker hoor je jezelf zeggen dat de tijd zo ontzettend hard gaat. Je merkt het aan alles: het kroost dat weer uit de kleren groeit en je oudste die ineens zulke wijze uitspraken doet. En je ziet het ook bij jezelf. De diepere lachrimpeltjes bij je ogen, maar ook de constatering dat je twintigjarige lijf na de zwangerschappen nu echt verleden tijd is.

En dan lees je dit:

“In het begin hebt U, Heer, de aarde gegrondvest, en de hemel is het werk van uw handen. Zij zullen vergaan, maar U houdt stand, ze zullen als een gewaad verslijten, als een mantel zullen ze worden verwisseld; maar U blijft dezelfde, en uw jaren zullen geen einde nemen.” (Hebreeën 1:10-12 NBV)

God blijft altijd dezelfde. Juist als verandering de enige constante factor lijkt, is dit je troostende houvast en de grond onder je voeten.

Ten tijde van stormen, achtbanen en snelkookpannen. Juist dán.

Foto: www.justjet.nl