Geworteld in Gods liefde

Met mijn drie mannen loop ik in het bos. Wie hier in het dorp woont, kent het uitgesleten pad over de heuveltjes. Het kronkelpaadje heeft iets mysterieus, je loopt om en over boomwortels van oude ‘reuzen’. Als klein meisje genoot ik er al net zo van als nu. Het uitzicht over het bos is prachtig.

Onze jongens rennen enthousiast vooruit en komen tot stilstand bij een enorme boomwortel die boven de grond uitsteekt. Met z’n tweeën beginnen ze er met hun hele gewicht aan te trekken. Ze zitten midden in de takken-verzamelfase en deze vondst moet zeker weten mee naar huis. Een mooi moment voor een kleine les in hoe bomen groeien. Ik hoor mijzelf uitleggen hoe gigabelangrijk de wortels zijn en dat je die meestal helemaal niet ziet.

Terwijl kleuter en peuter alweer verder rennen, vertelt Gods schepping mij ineens een kraakhelder verhaal. Wortels zijn essentieel voor het leven. Diepe wortels zorgen dat de boom zijn leven lang stevig staat. Is dat bij ons mensen niet net zo?

Wanneer een kind geboren wordt of zelfs wanneer het nog groeit in de moeder, is hechting een hot issue. Wetenschappers zeggen dat de basisovertuigingen van je leven gevormd worden in het hechtingsproces. Dat is dus essentieel voor de rest van je leven. Het zet me aan het denken. Hoe ben ik aan God gehecht? Wat zijn de diepe overtuigingen waarop ik mijn leven bouw?

Ineens weet ik het: liefde. Een van mijn lievelingsteksten komt in mijn gedachten. ‘Dat u geworteld zult zijn in Gods liefde en daarop uw leven zult bouwen,’ staat in Efeziërs 3:17 (Het Boek). God is liefde en dat is ons fundament. Mijn Vader wil dat ik een dieper besef krijg van zijn liefde. Ik voel hoe mijn hart een sprongetje maakt als ik goed laat doordringen wat dat betekent. Ik ben geliefd! In deze liefde wil ik blijven wortelen.

Kinderlijk enthousiasme over bomen borrelt in mij op. Als ik de Bijbel erbij pak, lijkt het wel een bomen-encyclopedie, vol verhalen over groei, wortels en vruchten. Gods verlangen klinkt erin door: Hij wil dat het ons goed gaat. En wij functioneren het beste met wortels in zijn liefde. Psalm 1:3 zegt zelfs wat er gebeurt als je die boom bent, geplant aan stromend water en geworteld in Gods Woord (NBV): ‘Alles wat je doet komt tot bloei.’

Even stop ik met lezen en kijk ik over m’n schouder de achtertuin in. Ik grinnik, wat een zooitje zie ik daar. Al die takken. Waarom vind ik dit allemaal prima? Ik geloof dat het iets van ouderliefde is: ik geniet als het goed gaat met mijn kinderen en ze lekker opgaan in hun takken-project. Is het met God niet net zo?

Sanne Vels

Sanne Vels | dorpsmeisje | rent achter drie ondernemende jongens aan | getrouwd met de leukste boer van de wereld | creatief | dromen | visie | thee | geniet van het op reis zijn met de Grote Vader | Leert elke dag van haar kroost