-
26 apr 2018
-
Blogs, Rust & Balans
-
door Rianne Zegelaar
-
0 comment
Het allerbelangrijkste
Lang geleden zat ik aan het sterfbed van een oude moeder. Hoe verdrietig het ook was, ik koester de kostbare momenten voorafgaand aan het afscheid. Een van de lessen die ik daar leerde, was dat als het levenseinde nadert, mensen heel eerlijk tegen elkaar kunnen worden. En met geen tijd te verliezen is, komt bovendrijven wat er werkelijk toe doet: het allerbelangrijkste.
Het allerbelangrijkste, ben jij daar dagelijks mee bezig? Ik niet altijd. Als moeder heb ik wel iets anders aan mijn hoofd, en jij vast ook wel. Het leven houdt me druk. Er is van alles te doen. Zorgen, werken, schoonmaken, spelen, organiseren, koken en voor ik het weet is er weer een dag voorbij.
Het leven overdoen
Bronnie Ware zat jarenlang aan het sterfbed van mensen, als verzorgende in een hospice. Ze schreef er een boek over, met de titel ‘Als ik het leven over mocht doen’. Het is een samenvatting van de vijf meest voorkomende ontboezemingen van mensen die hun einde dichtbij zien komen. Best confronterend, maar ook ontzettend boeiend, vind ik. Want de eerlijkheid als gevolg van het naderende einde, geeft helder zicht op het allerbelangrijkste in het leven.
Het allerbelangrijkste: heb jij nu even tijd om daarover na te denken? Om weer te weten waar het werkelijk om gaat? Het mooie is: als je hier een heldere kijk op hebt, dan krijgen de dagelijkse dingen juist weer meer hun betekenis. Hieronder daarom vijf nadenkers die ik voor je opdiepte uit het boek van Bronnie Ware. Speciaal voor mama’s!
-
Verwachtingen
Waar mensen volgens Bronnie de meeste spijt van hadden, was dat ze in hun leven teveel bezig waren met het voldoen aan de verwachtingen van anderen.Herkenbaar? Volgens mij zoeken wij ook veel te vaak naar erkenning buitenshuis. We vergelijken ons eigen moederschap met dat van anderen en voelen ons dan slechter, of juist beter. En daar helpen we onszelf en elkaar niet mee. Want voldoen aan verwachtingen van anderen is nooit genoeg en laat ons zicht verliezen op wat God speciaal voor ons heeft. In Psalm 118:6 en 8 staat dit: “Met de HEER aan mijn zijde heb ik niets te vrezen, wat kunnen mensen mij doen? (…) Beter te schuilen bij de HEER, dan te vertrouwen op mensen.”Als we echt bij God erkenning zoeken, hoeven we aan het eind van ons leven niet teleurgesteld te zeggen dat we geleefd hebben naar de verwachtingen van anderen. Want met Gods liefde en bevestiging, ben je niet meer zo afhankelijk van allerlei meningen. Bevrijdend om je daarop te richten, en echt iets om voor te gaan!
-
Genieten!
Terugkijkend op hun leven, wensen mensen vaak dat ze minder hard gewerkt hadden. Toen ik dat las, voelde ik me best wel aangesproken. Jij ook? Ik ben graag druk bezig, maar misschien wel iets té graag. Er is ook altijd van alles te doen, meer nog dan er in een dag past. Maar heb ik nog wel tijd om te genieten? Van God mag het! Want in Prediker 9:9 staat: “Geniet op alle dagen van je leven, die God je heeft gegeven (…) Je zwoegt en zwoegt onder de zon, dus geniet op elke dag.” Altijd maar doorwerken hoeft niet, je mag ook blijven genieten. Gewoon die bezem neergooien en aan de voeten van Jezus zitten. Wat dat betreft, wijzen onze kinderen ons daarin de weg. Zij hebben namelijk niets met dat drukke gedoe. Zij willen bellen blazen als ik sta te koken. Zij willen een knuffel als ik zit te werken. Zij willen dansen als ik de was sta op te hangen. Zij hebben tenminste begrepen waar het om gaat. En ik dank hen ervoor. En we blazen bellen, knuffelen, dansen en … genieten! Doe je mee?
-
Gevoel onder druk
Volgens Bronnie hebben veel mensen aan het einde van hun leven spijt dat ze niet eerlijk zijn geweest over wat ze werkelijk voelden. Blijkbaar vinden wij mensen dit lastig, vooral als het gaat om negatieve gevoelens zoals angst of verdriet. Hoe dat komt? Misschien is het de opgelegde druk om altijd maar gelukkig te moeten zijn. Maar soms zijn het ook gelovigen die elkaar wijsmaken dat verdriet of boosheid een teken van ongeloof of ondankbaarheid is. Er zo wordt er van alles onder het tapijt geveegd. Niet gezond voor geest en lichaam, natuurlijk. Geef daarom gewoon toe wat je voelt. Wees eerlijk tegen jezelf, juist ook over gevoelens die je lastig vindt. Ben je ergens bang voor? Of verdrietig over hoe het leven loopt? Zeg het gewoon. Deel het met God en met mensen die je kunt vertrouwen. David was er goed in: hij keerde zijn hart binnenstebuiten in de Psalmen. Hup, alles eruit. Wat een mooi voorbeeld! Want de God die ons maakte en zielsveel van ons houdt, weet wat er bij ons leeft. En wat we nodig hebben!
-
Vriendschappen
Als ze hun leven over konden doen, zouden veel mensen willen dat ze meer hadden geïnvesteerd in hun vrienden. Mensen beseffen blijkbaar pas veel te laat dat relaties het leven kleur geven. Terwijl God ons juist gemaakt heeft om samen te leven en elkaar lief te hebben. Maar daar moeten we dan wel echt voor blijven kiezen. Dus ook als de tijd en energie schaars is sinds de komst van onze kinderen: vriendschappen zijn ook super belangrijk! Salomo besefte dat en heeft veel geschreven over de mooie kanten van vriendschap. Hij schrijft in Prediker 4:9 “Je kunt beter met z’n tweeën dan alleen zijn, want – dat is zeker – samen zwoegen loont.” Even verderop zegt hij in vers 12: “Iemand die alleen is kan zich niet verdedigen wanneer hij aangevallen wordt, maar met zijn tweeën houd je stand.” Het moederschap heeft ook z’n pittige kanten, hoe mooi is het dan om dit met je vriendinnen te delen? Ook via Power to the Mamas wordt er lief en leed gedeeld met elkaar als geloofsvriendinnen en dat is zo waardevol! Eerlijk zijn, elkaar bemoedigen en samen hoopvol blijven is echt iets wat we allemaal nodig blijven hebben.
-
Geluk gunnen
Volgens Bronnie hadden veel mensen zichzelf graag wat meer geluk gegund, zo beseften ze aan het eind van hun leven. Blijkbaar vinden we het lastig: onszelf ruimte geven om te genieten en gewoon gelukkig te zijn. Zonde, toch? Dat moet ook anders kunnen. Doet me denken aan iets wat ons allemaal helpt om gelukkiger te zijn: dankbaarheid. Niet voor niets zegt de Bijbel herhaaldelijk dat we dankbaar moeten zijn. Ik denk hierom: het is de sleutel om onszelf het geluk te gunnen dat God ons geeft. Juist ook voor moeders met een druk leven is het zo goed om elke dag stil te staan en dankbaar te zijn voor alles wat er wél goed gaat. Want daarmee gunnen we onszelf te genieten van het geluk dat we moeder zijn geworden van onze kinderen. Echte dankbaarheid leert ons dus eigenlijk genieten en gewoon gelukkig zijn. En als we onszelf toestaan om te genieten van het geluk, geven we Hem ook de eer die ons dat gaf. En uiteindelijk is dan de cirkel rond!
Zullen we blijven nadenken over het allerbelangrijkste? Het is nu nog niet te laat en kijk eens wat het je oplevert voor je dagelijkse leven om te weten waar je ooit uit wilt komen. Doe je mee?
Rianne Zegelaar – getrouwd met DJ en mama van Benjamin, Charlotte en Olivia. Coach bij Elkaar Begrijpen, dat stellen, teams en individuen helpt om zichzelf en elkaar beter te begrijpen met behulp van de Life Languages. Check http://www.elkaarbegrijpen.nl