Hulp in huis

Als fulltime moeder ben ik altijd beschikbaar voor ons kroost, probeer ik zoveel mogelijk mijn steentje bij te dragen aan dingen voor school en plan ik de werkzaamheden voor mijn praktijk en voor onze webshop bij voorkeur in de avonduren. Nu ik dit zo opschrijf lijkt het best relaxed, maar ik moet eerlijk bekennen dat dit niet altijd zo voelt. Het is 1 ½ week geleden dat ik écht boodschappen heb gedaan, in de tussentijd heb ik af en toe snel het hoognodige (zoals wc-papier, luiers en brood) gehaald, maar tijd voor uitgebreide boodschappen…? De vlaggetjes ter ere van het kinderfeestje van onze dochter hangen al twee weken in de woonkamer, de deurtjes van de openhaard zijn zwart als roet, het glaswerk stapelt zich op en moet nodig in de glasbak worden gegooid. Er liggen 3 pakketjes klaar om verstuurd te worden. En dan heb ik het niet eens over het stofzuigen, dweilen en poetsen. Het huishouden dus. Zucht.

Poets, mama!

Het huishouden is écht niet mijn favoriete bezigheid. Koken? Geen probleem, ik vind het heerlijk om in de keuken te staan… maar de badkamer poetsen, de vloer schrobben en de keuken uitsoppen zijn gewoonweg dingen waar ik absoluut geen voldoening uit kan halen. Er is een periode geweest dat ik me hier heel erg bezwaard over heb gevoeld, iedereen moet dit doen, dus jij ook!, klonk het stemmetje in mijn hoofd. Hoe hard ik ook mijn best deed, altijd raffelde ik het af. Ik had de rust niet, er is nog zóveel meer te doen dan dit, er zijn zoveel belangrijkere dingen die op mij liggen te wachten.

Het roer om

Ik kan me enigszins voorstellen dat als je dit leest, je denkt: je moet nu ook aan de slag, Veerle. Dat klopt ook wel een beetje, maar sinds de geboorte van onze jongste ging het roer om. Eens in de twee weken komt een fantastische hulp als een wervelwind ons huis onder handen nemen. De badkamer glimt als nooit tevoren, de kalkaanslag waar ik al tien verschillende schoonmaakmiddelen voor had aangeschaft, verdwijnen als sneeuw voor de zon en in mijn hoofd is het een stuk rustiger. Geen verwijtend stemmetje meer, geen wijzend vingertje, maar een gezelligere moeder de vrouw. Mijn hulp heeft werk en daardoor krijg ik tijd voor het werk dat ik wil doen. Een win-win situatie, toch?

Nu zit ik dus dit stuk te schrijven in een heerlijk, frisse en schone woonkamer. Ik heb de tijd gehad om te brainstormen voor mijn werk én om een kop koffie te drinken met een waardevol mens waar ik al een hele tijd mee af had willen spreken… fantastisch, wat een vrijheid!

Rust

Gek genoeg trek ik in mijn hoofd de lijn door naar Boven. Het huishouden van mijn hart laat ik ook niet aan mezelf over, het rustig houden van mijn gedachten kan ik ook niet alleen aan. Daar heb ik God voor nodig. Het is zo’n verrijking om te beseffen dat God mij niet gemaakt heeft om de duizendpoot te zijn, waarvan ik mezelf opleg dat ik het wel moet zijn. Waar de ene persoon het heerlijk vindt om de badkamer te schrobben met gospelmuziek op de achtergrond, maak ik mijn hoofd liever leeg door creatief aan de slag te gaan met schrijf- en denkwerk. Zo kom ik tot bloei en komen mijn ideeën tot leven. Dank U Heer, voor dat besef.