Mercies every morning

Het is 4.00u. In plaats van lekker slapen, zit ik achter mijn laptop. Sinds 2.00u ben ik wakker (eerst de jongste die wakker werd, daarna de oudste die moest plassen en daarna weer de jongste die tot 3.00u heeft lopen spoken). En sindsdien lig ik gezellig naar het plafond te staren.  En daar word ik alles behalve blij van.

Vermoeidheid is killing

Ik baal er echt ontzettend van dat ik niet kan slapen, aangezien de nachten vaak zo gebroken zijn. Het maakt me soms zo verdrietig. Vermoeidheid is echt killing, zeker als het al zo lang duurt. Dit gaat al zo sinds dat ik ruim 24 weken zwanger was van de oudste. Die wordt in december vier…
Maar ik weet ook dat mijn kinderen niet expres wakker worden om mij te pesten. Maar toch. De nachten vind ik soms nog vervelender dan dwarse buien overdag. Juist omdat ik de energie die ik opdoe tijdens slapen zo nodig heb overdag. Want eerlijk is eerlijk, vermoeidheid haalt niet het beste in mij naar boven.

Wat vermoeidheid met mij doet

Nee. Door vermoeidheid word ik niet altijd een leuker mens. Dit is wat het met mij doet:

• Vermoeidheid verandert mij als ik niet oppas in een chagrijnig monster dat op alles kortaf reageert
• Vermoeidheid maakt alles zwaarder dan het is. Zelfs een boterham smeren lijkt soms op het lopen van de marathon
• Vermoeidheid maakt me kwetsbaarder voor negatieve gedachten. Dat het bijvoorbeeld nooit meer beter wordt en ik nooit meer de energie en ‘frisheid in mijn hoofd’ terug zal krijgen
• Vermoeidheid veroorzaakt het continue gevoel van een wazige, drijvende herseninhoud met een concentratievermogen van een goudvis
• Vermoeidheid maakt mij futloos waardoor de energie om heel actief bezig te zijn met de jongens soms ontbreekt

Het heeft gewoon een grote impact op alles. En als ik niet oppas kan het vervelende gevoel dat vermoeidheid creëert  de overhand nemen.

Zijn trouw en genade zijn nieuw, elke morgen

Terwijl ik vannacht zo chagrijnig wakker lag, moest ik denken aan een tekst die Bianca (van Creakip, uit het PTTM-team) mij van de week stuurde. Ze had hem verwerkt in een mooie armband. Het komt uit het boek klaagliederen, waarin situaties beschreven worden waarbij klagen op zich best geoorloofd is. Het allersterkste sleutelvers in dit boek is in mijn ogen dit vers:

Genadig is de Heer: we zijn nog in leven! Zijn ontferming kent geen grenzen. Elke morgen schenkt hij nieuwe weldaden. Veelvuldig blijkt Uw trouw! Klaagliederen 3:23

In het Engels wordt het ook wel vertaald met: His mercies are new every morning. En zo is het echt! Want hoe de nacht ook is geweest, ik heb elke ochtend weer nieuwe hoop. Die dag is me maar weer cadeau gegeven. Hoe beroerd de dag vervolgens ook weer is gelopen, de volgende ochtend krijgen we allemaal weer een nieuwe kans. Sterker nog, op de dag zelf is Zijn genade in overvloed aanwezig. In de vorm van nieuw geduld, energie waarvan je niet weet waar het vandaan komt, rust in je hoofd, een knuffel van je kind zodra het wakker wordt of gewoon simpelweg de geur van vers gezette koffie.

We zijn inmiddels een half uur verder. Het schrijven van dit blogje heeft geholpen. M’n hoofd is leeg en ik heb een nieuwe mindset. Ik duik nog even een paar uurtjes mijn bed in. En ik kijk nu al uit naar de geur van verse koffie. :-)