Moeder van een groot gezin: Petra heeft 11 kinderen! (Deel 1)

Grote gezinnen. In deze tijd zie je ze steeds minder. Daniëlle vond er eentje in haar kerk. Het gezin telt maar liefst 11 kinderen. Daarom vindt zij de moeder van dit gezin toch een beetje een “Oppermoeder”. Ze plande een interview. Want van zoveel ervaring kunnen we alleen maar leren. Over de verschillen tussen toen en nu bijvoorbeeld. En dat het oké is dat elke moeder anders is. 

“Misschien ben ik niet de juiste ‘mom’ die je zoekt,” is het antwoord op mijn vraag over hoe dat toch was, moeder zijn van zo’n groot gezin. “Ik heb het namelijk echt nooit als zwaar of vervelend ervaren.” Vandaag praat ik met “Oppermoeder” Petra, moeder van 11 kinderen. In mijn gedachten zie ik een elftal kleine kinderen achter elkaar aanrennen, speelgoed afpakken en boos worden.

Hoe deed die vrouw dat dan? Zonder het als zwaar of vervelend te ervaren?

Moederschap vervelend?
Hoe deed die vrouw dat dan? Zonder het als zwaar of vervelend te ervaren? Haar antwoord op mijn vraag en mijn opkomende gedachten intrigeren mij. Blijkbaar is er de verwachting dat ik die beleving zoek. Dat ik bevestigd wil hebben dat het vervelend kan zijn. “Zie je veel om je heen dat het moederschap als vervelend wordt ervaren?” vraag ik haar. “Ja, dat zie ik nu wel veel ja,” geeft ze eerlijk toe. Voordat ik er echt over na kan denken, prikt het in mijn buik. Poeh. Ik vind het moederschap soms ook best vervelend. Of eigenlijk pittig. De korte nachten breken mij na drie jaar nu echt wel op. Ik mis soms gewoon de tijd en ruimte voor mijzelf, hoe egoïstisch dat ook klinkt. En terwijl ik bij haar in de stoel zit, besef ik mij te meer hoe ik dat geleid door vermoeidheid soms ook goed laat merken aan mijn jongens. Hoe klein ze ook zijn. Dan zeg ik dingen net iets harder dan ik wil. Is het lontje net iets korter dan nodig. Dat voelt niet goed. Ik wil het ook niet. Maar hoe komt dat dan?

Het verschil tussen toen en nu
“Maar vond je het dan echt nooit zwaar?” vraag ik haar enigszins verwonderd. “Nee echt niet!” is haar resolute antwoord. “Wat is volgens jou voor de moeders van deze tijd een groot verschil met hoe het vroeger ging?” vraag ik haar, op zoek naar het antwoord in mijzelf. “Het is drukker,” is haar conclusie. “Wij woonden in een dorp in Zeeland. Daar was die druk niet zo. Hier in de stad moet je zoveel en zijn de afstanden groot. Dat maakt het meer gekunsteld. Afspreken lukt over het algemeen niet zo makkelijk. In het dorp waar wij woonden liep je gewoon bij elkaar naar binnen. Had je niet echt agenda’s. Dat was veel fijner. En het is goedkoper in een dorpje in Zeeland. De financiële druk was veel minder. Wij hoefden als vrouw niet perse te werken. Het was allemaal gemoedelijker.”

“Je kunt het maar één keer doen, dat opvoeden.”
We praten door over dit onderwerp. Over dat ze gezegend is met een gezond lichaam en een man met een prima baan waardoor zij thuis kon zijn. We praten ook over dat het goed is als je je als vrouw verder wilt ontwikkelen, dat een werkende moeder dus niet per definitie verkeerd is. “Misschien is de balans wel zoek,” zeg ik tegen haar. “Willen we gewoon teveel, wat onrust geeft.” Petra vertelt dat het haar soms verbaast hoeveel vrouwen soms doen. Werk, hobby’s, sport, sociaal leven, het gezin, de kerk… Voor haar persoonlijk hoefde dat allemaal niet. “Weet je, ik heb mezelf altijd dit gezegd: je kunt het maar één keer doen, dat opvoeden. Dus ik doe het goed. En voor mij en mijn kinderen was dit denk ik het beste.”

Het was een super fijn gesprek. Mooi om een ervaren, oudere moeder dan ik te horen over hoe het in een gezin gaat. Fijn om de uitdagingen van deze tijd te kunnen bespreken, in alle rust en met respect voor iedereen. Benieuwd naar de rest van dit interview? Volgende week volgt deel 2, inclusief zeven waardevolle tips van Petra!

 

Dit is Petra. Moeder van 11 kinderen in de leeftijd van 18 tot 35 jaar en oma van een heleboel kleinkinderen tussen de 0 en 16.