Niets te verliezen

“Schatje, ik heb wat op papier gezet, voor als het nodig is. Het staat op de computer, lees maar eens als je eraan toe bent.” Ik voelde de bui al hangen. En hij wist natuurlijk ook wel dat ik niet ging wachten tot ik eraan toe was. Hij kent me, ik ben te nieuwsgierig.

Dus klikte ik die avond, toch wel met lichte aarzeling, het documentje open. Het was een A4-tje met korte zinnen, Alex is niet lang van stof. Maar die korte zinnen waren duidelijk genoeg. Binnen 1 minuut wist ik zijn uitvaartwensen.

Het is dinsdag begin avond, een paar maanden later. Ik mag na een lange werkdag aansluiten in de file. Eigenlijk vind ik dat helemaal niet zo erg sinds Alex ziek is. Ik kan de rust en stilte van het moment wel even waarderen. Geen stemmen om me heen, geen vragen hoe het met me gaat, nog even geen gillende kids, geen radio. Alleen de geluiden die mijn bolide produceert.

Maar mijn hoofd denkt daar helaas anders over. Al snel slaat mijn brein op hol. Sinds ik die uitvaartwensen op mijn netvlies heb, zie ik dus regelmatig het hele scenario voor me. Ik droom er soms zelfs over. Oké, geen stilte dan maar. Tijd voor afleiding, voordat ik voor de zoveelste keer door een wazige voorruit zit te kijken.

Ik zet de radio aan. Beter maar even geen christelijke muziek, dan gaat het zeker mis. Een reguliere zender, hopelijk is het een luchtig deuntje. De eerste twee nummers gaan goed. De derde wat minder. “Loving you is a losing game,” zingt onze nationale held Duncan Laurence.

En ja, dat wordt natuurlijk direct door mijn brein op onze situatie geprojecteerd. Een donkere flash-forward geeft me een beeld van mijzelf in deze auto, met onze drie kids. Maar zonder Alex. Ik schud mijn hoofd heen en weer, probeer verwoed het beeld kwijt te raken. Maar het lukt niet. ‘Het is inderdaad een losing game, ik ga je verliezen,’ hoor ik mezelf denken. Ik zet de radio uit. Twee seconden is het stil, zelfs ook in mijn hoofd. En dan schreeuw ik het bijna uit: ‘Peet! Schaam je! Never, never was dit een losing game! En dat zal het nooit worden ook!’

A la minute verliefd na een -soort van- blind date? Bam! 1-0.
Bijna 9 jaar getrouwd: 2-0.
Drie prachtige kinders: 3-0, 4-0, 5-0!

Als de kinderen op bed liggen, doe ik heel even hetzelfde als zij. Ik moet dit even verwerken.

‘De liefde vergaat nooit’ flitst door mijn gedachten. Staat dit in de bijbel? Na even zoeken (bijbel gedeeltes onthouden is niet echt mijn ding) blijkt het 1 Kor. 13:8 te zijn.

Ik grijns. Dank Heer. En sorry Duncan. Ik vind echt dat je een prachtlied hebt gemaakt. Misschien voelde het voor jou als een ‘losing game’. Ik kan misschien een beetje met je meevoelen. Een klein beetje. Maar ik ben het niet met je eens.

Niks losing game voor ons, schatje. Hoe het ook zal aflopen, ook al komt onze wens om samen oud te worden niet uit, ik zal je niet verliezen. Ik zal altijd met trots terugdenken aan de overwinningen die we samen behaald hebben.

Want die 5-0 was maar het begin. Love is a winning game!

Foto: Pixabay – Klim Kin