(On)geloof in de man met de baard
‘Dat kan niet, jullie laten geen vreemde man in huis,’ zegt ze kordaat. Ze is dan één jaar en acht maanden oud en een diepe frons nestelt zich boven haar ogen. Ze is bloedserieus en met deze zin is simpelweg de kous af. Ze laat zich niet beetnemen. ‘Je hebt gelijk’, zeg ik ‘we laten niet zomaar een vreemde man in huis. Maar in dit geval is het wel een leuk spelletje. Voor de kinderen die wel geloven dat hij bestaat, spelen wij het spel mee. En jij mag gewoon je schoen zetten, alleen weet jij dat papa en mama het cadeau erin doen.’
De frons verdwijnt, haar ogen glimmen. Deal!
Onze oudste weigert dus te geloven dat wij de veiligheid van ons huis op zouden offeren door een man met een baard of een Piet in ons huis toe te laten terwijl wij op één oor liggen.
Mijn broer geloofde vroeger ook niet in Sinterklaas. Hij had er een enorme hekel aan dat hij voor mij het spelletje mee moest spelen. Ik weet niet of ik van mijzelf kan zeggen dat ik ‘heilig’ in de Sint geloofde, ik vond het altijd maar een beetje vreemd. Maar het vertrouwen in mijn ouders en het feit dat ik wist dat zij niet tegen mij zouden liegen, stonden voor mij bovenaan. Wie ben ik om mijn ouders in twijfel te trekken? Die loyaliteit naar hen toe won het van mijn (on)geloof in Sinterklaas.
Op een middag, een paar uur voor we Sinterklaasavond zouden gaan vieren, was mijn broer er klaar mee. Hij riep me naar zijn kamer, trok zijn kledingkast open en zei: ‘Kijk Veerle, HIER liggen ALLE cadeautjes van vanavond!’ Ik weet nog dat mijn moeder vanuit de badkamer heel hard zijn naam riep. En ik? Ik vond het eigenlijk wel best, want de spanning voor die avond verdween als sneeuw voor de zon.
Onze oudste dochter lijkt in veel opzichten op haar oom. Toen ze vier jaar was, kwamen we erachter dat zij hoogbegaafd is. Je zult begrijpen dat dit niet als donderslag bij heldere hemel voor ons kwam. Als je nog geen 2 jaar oud bent en zo analytisch kunt denken, dan moet je op z’n minst wel een ontwikkelingsvoorsprong hebben.
Hoogbegaafde kinderen en hoogbegaafde mensen hebben een sterk rechtvaardigheidsgevoel, een kritische instelling en een grote behoefte aan ‘echtheid’. Doe jij wat je zegt en zeg jij wat je doet? Ik ben nog altijd blij dat ik op geen enkele manier mijn best heb gedaan haar ervan te overtuigen dat Sinterklaas écht bestaat. De veiligheid die ik ons kind hiermee heb geboden is mij zoveel meer waard dan het sprookje van Sinterklaas. En die schoen? Die wordt trouw iedere week gezet. Zij in de ochtend een cadeautje, ik een knuffel van dankbaarheid. Dat is sowieso voor mij het allerbeste geschenk.
Veerle is getrouwd met Johannes en mama van hun dochters Jalta en Shanna. Veerle wordt blij van een goed glas wijn, in het weekend gecombineerd met een bordspel. Als moeder van twee hoogbegaafde kinderen weet ze hoe intensief het moederschap kan zijn. Binnen haar praktijk talent IQ biedt ze een helpende hand aan kinderen en volwassenen met (vermoedelijke) hoogbegaafdheid. Ontdek welk talent de Hemelse Vader jou heeft gegeven!
www.talent-IQ.nl