Rugzak van het leven

Ik zie een peutermeisje, ze zit vol gevoeligheden. Ze heeft ogen en oren op plekken waar anderen die niet hebben. Ze is geliefd, maar geen onderdeel van de groep.  

Ik zie een kleutermeisje met één vaste vriendin met wie ze alles doet. Van schoolwerk tot balletles. Ze wil de ambities van haar vriendin graag delen. Ieder meisje gaat toch op dansles, denkt ze. Maar tijdens de les springt ze rond in een zwart balletpak terwijl de rest pirouetjes draait in poederroze tutu’s. 

Ik zie een 8-jarig meisje met haar neus in de jeugdliteratuur die haar broer voor haar bij de bibliotheek haalt. Ze verslindt ‘Kruistocht in Spijkerbroek’ terwijl ze met haar rug tegen een kast vol ongelezen boeken van ‘De Olijke Tweeling’ leunt. 

Ik zie een 10-jarig meisje met het gewicht van de wereld op haar schouders. Ze bekommert zich om de ziel van haar klasgenoten en kan niet begrijpen dat zij zich niet druk maken om dat wat er zal gebeuren als ze sterven. 

Ik zie een 13-jarig meisje dat de leefwereld van haar medeleerlingen niet begrijpt. Ze switcht van middelbare school in de hoop meer aansluiting en diepgang te vinden binnen het evangelisch onderwijs. Ze ontmoet anderen en voelt zich meer thuis dan ze had durven hopen. 

Ik zie een 15-jarig meisje, gehuld in kleding waarin haar leeftijdsgenoten voor geen goud rond zouden lopen. Ze houdt niet van shoppen en mode is niet aan haar besteed. 

Ik zie een 20-jarige vrouw in een rode trouwjurk. Haar ouders kijken haar liefdevol aan op de dag dat ze haar weggeven. Ze hangen haar symbolisch een rugzak om, gevuld met alles wat ze haar willen meegeven. Ze controleren of de tas goed om haar schouders hangt en geven haar een kus, ze is klaar om te gaan. 

Ik zie een 27-twintig jarige moeder die valt en weer op staat. Ze heeft de rugzak nog altijd bij zich. Ze opent ‘m en ziet wat haar ouders erin hebben gestopt. Liefde, warmte, geborgenheid, openheid, acceptatie, zelfvertrouwen. In een vakje vindt ze een pasje. ‘Citizen of Heaven’ staat erop. Ze lacht.

“Want ik verleen mijn identiteit aan mijn Hemelse Vader en het werk van Zijn Zoon Jezus Christus,” fluistert ze.  

Ze is dankbaar. 

 

Foto: pexels.com