
-
28 mei 2021
-
Gezin, Opvoeding
-
door Daniëlle Koudijs
-
3 comment
Stoppen met schreeuwen naar je kinderen: haaienmuziek helpt je!
Stoppen met schreeuwen naar je kinderen
“Luister nou verdorie gewoon een keer naar me!” schreeuw ik naar mijn kinderen de kamer door. In mijn hoofd is het lava en in de hoofden van mijn jongens ook. Ze luisteren slecht en ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Het is niet zo’n gezellige dag, voor de zoveelste keer niet in de afgelopen paar weken. Dat moet anders, besluit ik. Want zo’n schreeuwende moeder wil ik helemaal niet zijn.
Overprikkelde reactie
Maar hoe komt het dan, dat ik als ik niet meer wat ik moet doen besluit te gaan schreeuwen naar mijn kinderen? Ik stel mezelf een aantal keer die vraag. Probeer te benoemen wat er in mijzelf gebeurt, wat ik voel. Ik kom niet veel verder dan dat ik overprikkeld ben en primair reageer. In mijn herinnering zie ik hetzelfde gebeuren bij mijn moeder vroeger. Tegen mij en mijn broer en zusje schreeuwde ze ook weleens op momenten dat wij echt niet meer luisterden. Met haar handen in haar haar, zat ze dan weleens letterlijk. En ik voel nog steeds de onmacht. En ook hoe vervelend ik dat zelf eigenlijk vond.
Leren om anders te reageren
Het temperament en onderzoekende karakter dat mijn kinderen hebben, hebben ze niet van een vreemde. We gaan hier nog wel vaker tegenaan lopen, kan ik mij zo voorstellen. Maar ik wil leren om anders te reageren. Om te stoppen met schreeuwen naar mijn kinderen. Ik wil leren meer rust te bewaren in mijn reactie op dingen die niet lekker gaan tussen mij en de kinderen, zodat ik te allen tijde een veilige haven blijf voor ze. Daarom besluit ik contact op te nemen met Renske de Snoo van Hartesleutels. Renske is orthopedagoog en coach voor ouders en kinderen.
We hebben een paar gesprekken over hechting en veiligheid. Hoe je eigen opvoeding invloed heeft op hoe jij zelf opvoedt, ook als je dat eigenlijk anders wilt. “Op het moment dat je het niet meer weet, ontstaat er een ongemakkelijk gevoel,” legt zij uit. “Je herkent het misschien wel, onrust in je lijf en stemmen in je hoofd die je dan gaan vertellen wat je moet doen of hoe anderen wel niet over je denken nu. Dat geeft extra stress, wat je emoties groter maakt.” Ja, dat herken ik zeker!
Haaienmuziek in je hoofd? Hét signaal om het anders te doen
“Dat gevoel van onrust en frustratie, komt vaak op bij emoties of gedrag van jouw kind, die jijzelf vroeger ook had, maar niet goed kwijt kon. Bijvoorbeeld als ouders zeiden ‘doe niet zo moeilijk’ als een kind verdrietig was. Dan heb je als kind geleerd het weg te stoppen. Als jouw eigen kind nu wél verdriet laat zien, kan dat iets in jou triggeren. Jouw systeem zegt ‘stop, dit moet weg’. Dit kan voor allerlei emoties en gedrag gelden, net wat voor jou van toepassing was vroeger.
“Dat zijn echt die situaties van onmacht, die ik mij herinner,” zeg ik tegen Renske.
“Dat ‘stop dit nu’-gevoel kan je benoemen als haaienmuziek,” vertelt Renske verder (je weet wel, de tune van de film Jaws.). “Het geeft voor jou gevaar aan. Want vroeger was dat immers niet gewenst gedrag. Als je dat moment leert herkennen, kun je ook leren kiezen om het anders te benaderen. Zodat je bijvoorbeeld niet meer gaat schreeuwen naar je kinderen,” legt zij verder uit.
“Er gaat een wereld voor mij open”
Renske laat me een filmpje zien waarin deze theorie wordt uitgelegd. Er gaat een wereld voor mij open. Nog diezelfde avond leg ik de jongens uit dat mama soms haaienmuziek in haar hoofd hoort en dat het dan nodig is om even te bedenken hoe ik niet zo boos word dat ik ga schreeuwen naar ze. Want afstand nemen en ruimte maken voor rust helpt je om anders te reageren.
“Ja mama, ik voel lava in mijn buik borrelen als ik boos word,” zegt Mads. “En ik hoor dan dinosaurus muziek in mijn hoofd, mama!” roept Jesse. We spreken af om te oefenen dat we het dan zeggen, als dat gebeurt. Zodat we samen kunnen zoeken naar een betere oplossing.
“Als je kunt bedenken wat je kind denkt, hoe zijn wereld eruitziet, ontplof je minder snel. Maar dat lukt natuurlijk niet van de ene op de andere dag. Gun jezelf de tijd en wees ook een beetje mild voor jezelf,” zegt Renske een paar dagen later in een interview met nu.nl
Wees mild voor jezelf, geef jezelf de tijd om te veranderen
Mild zijn voor mezelf. Leren denken wat je kind denkt. Het is allemaal niet zo makkelijk. Maar nu ik weet dat er eerst haaienmuziek klinkt, kan ik mezelf helpen oefenen om anders te leren reageren.
Stoppen met schreeuwen naar je kinderen is echt oefenen
De dagen daarna oefen ik het. Ik let op wanneer ik haaienmuziek hoor. En ik kies ervoor om op dat moment een stap terug te doen en te bedenken hoe ik de situatie vanuit rust en liefde kan benaderen. Nee, dat gaat nog niet altijd zonder schreeuwen. Maar het gaat wel beter. En als het toch misgaat beginnen we gewoon opnieuw en maken we grapjes over de haaienmuziek die te hard stond, de lava die toch uit Mads z’n buik is gestroomd of de dinosaurus muziek die uit Jesses keel is gekomen. Humor is namelijk in veel gevallen een heel goede oplossing om weer met elkaar te verbinden.
Zo’n gesprek over dingen waar je in de opvoeding tegenaan loopt is echt helpend, weet ik uit ervaring. Wil jij meer weten over het werk van Renske en of ze jou kan helpen in de opvoeding? Check www.hartesleutels.nl voor meer info.

| Oprichtster van Power to the Mama’s | Moeder van twee jongens en een meisje | Getrouwd met Jos | Liefhebber van goede (Italiaanse) wijn | Missionaire ondernemer | Houdt van kleinkunst, schrijven, creëren en aanbidden |
Oh wat herkenbaar! Hier ook vaak onrustig, moe en kinderen die dat vervolgens haarfijn oppikken en waardoor we vervolgens lekker tegen elkaar ingaan.
Gevolg: vier verdrietige dames in huis.
Ik ga voortaan op de haaienmuziek letten!
Goede tips om ‘schreeuw-momenten’ te voorkomen! Hier hielp (voor beide partijen;-) ‘tot 10 tellen’ en ‘afkoelen op de trap’ én daarna ‘uitpraten en samen bidden’ óók heel goed; kinderen vinden dit na 20 jaar nog steeds ‘n waardevol gebruik!
Alleen ‘n beetje jammer dat dit stukje met een vloek begint (zoek de betekenis maar eens op in ‘t woorden boek;-)
Gods zegen op jullie werk én bovenal in jullie persoonlijke opvoed-taak!!
Wat mooi, hoe jullie het doen en tof dat ze het nog steeds waarderen! Dank voor het delen.
Wat betreft je opmerking: ik weet het! Maar juist omdat we hier niets verbloemen, heb ik het opgeschreven zoals het ging. Soms schiet er in de boosheid weleens zo’n woord uit. Work in progress. ;-)