Temperamentvolle kinderen

Al voor mijn leven is ontstaan

had U een doel voor mijn bestaan,

beschreef mijn dagen in de tijd.

U bent het die mij heeft gemaakt,

wat U bedacht heeft is volmaakt

en daarom dank ik U altijd. – Opwekking 643

Na een gezellig verjaardagsfeestje waar onze dochter zich kostelijk heeft vermaakt, zitten we nu in de auto met een gillend meisje. Overstuur. Heel erg overstuur. Ik kijk naar het roodharige meisje dat zich los probeert te trappen uit het autostoeltje. Rode blos op haar wangen en ogen die op stand moe staan. Te veel prikkels en te weinig slaap. We hadden het moeten zien aankomen. Dit werkt niet voor haar. Voor de meeste kinderen niet en zeker niet voor temperamentvolle kinderen heb ik ontdekt.

Een collega raadde me het boek ‘Temperamentvolle kinderen’ aan van Eva Bronsveld. ‘Zo geef je het beste aan gevoelige, intense kinderen met een sterke wil’, lees ik op de voorkant. Mijn aandacht is getrokken. Dit is precies hoe ik onze dochter zou omschrijven.

Ze heeft een groot rechtvaardigheidsgevoel, hoort geluiden die ik niet hoor en is verzorgend naar andere kinderen toe. Ze is van slag als de dag anders gaat dan voorbesproken en wil absoluut geen maillots met randjes aan. Ze weet heel goed wat ze wel en niet wil en kan niet goed tegen autoriteit. Ombuigen werkt het beste en vooral uitleg, heel veel uitleg. Ook kan ze de hele dag last hebben van een klein sneetje en tegelijkertijd intens genieten en beleven.

Ik leer haar steeds beter kennen en het boek helpt me om meer begrip te hebben voor wie zij is en wat ze nodig heeft. Temperamentvolle kinderen hebben meer dan gemiddeld behoefte aan verbinding lees ik. Dit is zo herkenbaar! “Haar liefdestankje moet weer gevuld worden”, zeggen mijn man en ik regelmatig tegen elkaar. Ze heeft dan zo’n behoefte aan gerichte aandacht. Vandaag neem ik haar mee naar mijn zusje op kraamvisite. Daarna huppelt ze dan weer door de kamer. Haar tankje is vol.

Veel doe ik in de opvoeding vanuit mijn moederinstinct, toch vind ik het fijn tips in het boek te lezen. Vooral om meer begrip voor haar te hebben en niet geïrriteerd te raken wanneer ze overprikkeld is en het op een gillen zet. Ik ben dankbaar voor ons meisje dat me zoveel leert, gewoon door wie zij is.

Ze leert me los te laten wat andere mensen van mij en ons vinden. Dat gillen kan echt wel zachter maar inmiddels weet ik dat het te maken heeft met ontladen. Daarnaast geeft ze me meer genade voor andere moeders. Ik weet namelijk hoe het is om een meisje te hebben dat heel langzaam eet en uitgedaagd moet worden om het eetmoment interessant genoeg te vinden. Man wat hebben we al veel spannende verhalen uit onze duim gezogen. Ze daagt me uit om mijn grenzen op tijd aan te geven zodat ik een leuke moeder kan blijven en wijst me er constant op hoe belangrijk écht contact is.

Ik vergeet nooit dat ze net geboren was en een man mij tijdens een gebedstraining van de kerk aansprak. Hij zei:” You are a good mom and God chose you to be her mom.”

Het is voor mij een zachte ‘reminder’ dat zij bij ons precies op de goede plek is. Dat zij precies gemaakt is zoals God het wil en dat we het ondanks alles best goed doen!

Lieve mama’s en papa’s met temperamentvolle kinderen, dit boek is een echte aanrader! Ik hoop dat jij er net als ik wat tips uit kan halen om zo nog meer van elkaar te kunnen genieten!

Liefs,

Jolien

P.S. Daniëlle schreef al eens eerder over temperamentvolle moeders. ;-) Zij en haar zoon hebben ook een stevig temperament en zijn gevoelig. Het boek ‘Het hooggevoelige kind met een sterke wil’ van Janneke Olphen geeft Daniëlle veel inzichten over zichzelf en haar zoon. Wellicht ook een tip voor jou!