Terugblik 2023

Zoals elk jaar blikken we met een aantal schrijvers terug op het jaar. Dit jaar doen we dat met Saskia, Esther, Vera, Petra, Wendie en Daniëlle. 

Terugblik van Saskia:

2023 Was voor ons het jaar van de grote verhuizing. In het voorjaar trokken we van hartje Zwolle naar het buitengebied. Wat heb ik gehuild de eerste week! Tranen van verdriet om het loslaten van onze vertrouwde plek en tranen van onzekerheid over het onbekende van de nieuwe plek. Maar bij elke traan die viel, was daar God om de traan op te vangen. ‘Het komt goed, je gaat Mijn plan achterna. Laat het los en heb vertrouwen’, was steeds de fluistering. Hoewel het moeilijk was om te voelen, wist ik dat Hij gelijk had. Inmiddels zijn we ruim een half jaar verder en is het alsof we nooit ergens anders hebben gewoond. Ik zie onze kinderen genieten als ze rondrennen of blaadjes bij elkaar vegen. Ik zie mijn man genieten tijdens het klussen en grasmaaien. Ik voel mezelf genieten als ik de zon zie opkomen en zelfgekweekte tomaatjes van een struik pluk. En bovenal: we genieten als gezin. Een fijne school dichtbij, lieve buren, een plek om te delen; het is allemaal goed gekomen. Dus als er één ding is dat het afgelopen jaar voor ons is gebleken, is het dat God trouw is. Zelfs als je het niet voelt, is Hij erbij. Dat staat als een (nieuw) huis.

Terugblik van Esther:

Ik vond 2023 niet zo’n makkelijk jaar. Binnen vier maanden tijd stonden wij als gezin driemaal aan een graf. We moesten afscheid nemen van mijn schoonmoeder, oma en het kindje van dierbare vrienden.

Mijn negenjarige zei na de derde begrafenis treffend: ‘Dit lijkt wel het overlijdensjaar.’ Ik kon het alleen maar met haar eens zijn en heb ook wel een paar keer gedacht ‘Wie en wanneer is de volgende?’.

Toch kan ik dankbaar terugkijken op 2023, want er waren ook fijne dingen. We genoten als gezin van onze jongste die inmiddels in een peuterpuber is veranderd en maakten herinneringen op vakantie in de warme zon (mei) en de stromende regen (zomer). Ik leerde nog beter keuzes maken om mijn tijd goed in te delen en ging lekker met mijn voornemen de Bijbel in twee jaar uit te lezen.

Mijn dochters zijn op het moment groot fan van het nummer ‘Praise’. Er wordt keihard op gedanst en meegeblèrd en ik moet zeggen dat het ook erg lekker in mijn gehoor ligt. Toen ik de tekst laatst goed beluisterde, trof dit gedeelte me diep:

I’ll praise when I feel it

And I’ll praise when I don’t

I’ll praise ’cause I know

You’re still in control

En ik dacht: dit vat zo’n beetje mijn 2023 samen.  Van een aantal gebeurtenissen begreep ik niet zoveel, maar ik weet dat Hij alles overziet. Ook in 2024.

Terugblik van Petra van Kruistum:

Mijn jaar kent zoveel dankpunten dat ik niet zo goed weet welke nu te noemen. En ik vind dat ook nog steeds lastig, we missen tegelijk ook zoveel. Want ook al is dit alweer de vierde december zonder de liefste man en papa van de hele wereld, we missen hem nog net zo erg. 

2023 bleek voor mij een jaar van bouwen. Figuurlijk, maar ook op de valreep letterlijk. Een jaar waarin mijn nieuwe relatie steeds steviger werd. Waarin we voorzichtig steentjes legden. Aan elkaar konden wennen, ook de kids. Een gezamenlijke vakantie met alle kinderen. Spannend, maar wat ging het goed! Het werd de opmaat naar concreet bouwen. Want volgend jaar wordt de fundering gelegd van een huis voor ons samen. En hopelijk wordt dat ook de fundering van een liefdevol samengesteld gezin. 

Wanneer ik ervaarde dat God erbij was? Nou, zelden heb ik hem zoveel ‘gezien’ als dit jaar. Hij was erbij, every step of the way!

Terugblik van Vera Bijma:

Waar zal ik beginnen. Ik heb zóveel om dankbaar voor te zijn. Bovenal ben ik God dankbaar dat ik Zijn kind mag zijn. Jezus heeft Zijn leven daarvoor gegeven.

Wat ben ik dankbaar dat ik daar les over mag geven. Dat ik kinderen mag leren over Zijn liefde en genade. Onlangs nog schreef een leerling spontaan Jezus met een hartje erachter op zijn werkblad. Dan maakt mijn hart een sprongetje van vreugde. 

En wat heb ik veel geweldige mensen leren kennen door de opleiding die ik voor mijn werk volg. Het is best pittig om naast werk, gezin en huishouden nog te studeren, maar het is ook een geschenk. Want ik leer er nog zoveel meer over mijn geloof. En geniet ervan om te luisteren naar de getuigenissen en ervaringen van mijn medestudenten. Allemaal broeders en zusters in het geloof, hoe gaaf is dat!

God heeft mijn leven op zijn kop gezet, in positieve zin. Van vertaalster naar godsdienstlerares, wie had dat gedacht. Bijna twee jaar geleden heeft Hij mij hiertoe geroepen en I love it. Ik ben benieuwd wat Hij het komende jaar voor mij in petto heeft. Eén ding weet ik alvast: Zijn plannen zijn altijd goed.

Terugblik van Wendie:

Ik ben onwijs dankbaar voor het moederschap. Eerlijk gezegd vind ik het regelmatig ook wel een uitdaging. Om de overprikkelde buien te managen en geduldig en liefdevol om te gaan met de woede en angsten van mijn twee jongens met autisme. Ik voel me soms meer een politieagent dan een liefdevolle moeder. Toch heb ik in dit jaar geleerd om milder te zijn naar mezelf. Ik heb geleerd om hulp te vragen, mezelf minder te veroordelen en meer te vertrouwen op God.

Ik heb geleerd van de Israëlieten dat God hen genoeg voedsel geeft voor elke dag. Zo leerde ik ook om in het moment te leven, te genieten van de mooie momenten en te vertrouwen dat God mij genoeg energie wil geven voor de momenten dat dit nodig is.

Het opvoeden hoef ik niet alleen te doen. Ik ben dankbaar voor een fijne ouderbegeleider die af en toe even meedenkt en me helpt om de lat lager te leggen. Ik ben dankbaar voor mijn Hemelse Vader bij wie ik altijd terecht kan, die onvoorwaardelijk van mij houdt, ook als ik weleens van mezelf baal. Ik ben dankbaar dat ik elke dag weer opnieuw mag beginnen als Zijn geliefde dochter. Die liefde wil ik doorgeven aan mijn kinderen!

Terugblik van Daniëlle:

Loslaten en opnieuw koers bepalen, dat stond voor mij centraal in 2023. Geliefde familieleden missen. Een rouwbrein en daarbij horende vermoeidheid omarmen. Mijn gezondheid die vlak voor de zomer ineens om alle aandacht schreeuwde… En ik wist dat ik het alle aandacht moest geven om te voorkomen dat het iets als een burn-out zou worden. 

Ik kan je vertellen dat ik nog nooit zoveel heb nagedacht over wat voor mij écht belangrijk is als in dit jaar. En weet je? Ik ben daar zo ontzettend dankbaar voor. Ik heb door de processen van rouw en het samen met God onderzoeken van patronen in onze familie, dat wat niet werkt mogen loslaten. Nieuwe dingen mogen leren. Grenzen leren aangeven en vooral een nóg diepere laag van mezelf als moeder en vrouw mogen leren kennen. Ik ben nog op weg, maar er zit echt een goede beweging in.

‘Ik kan oprecht zeggen dat ik nu de moeder en vrouw ben die ik wil zijn,’ zei ik laatst tegen een vriendin. Dat meen ik. Ik vind moederschap maar ook vrouw zijn zo ontzettend waardevol en mooi. Zoveel mooier en waardevoller dan de wereld ons doet geloven. We beseffen in mijn optiek vaak niet ten diepste hoe mooi God de verschillende rollen als vader/moeder, man/vrouw heeft gemaakt.

Ik weet ook dat kinderen werken als een spiegel, er wordt bij ons thuis namelijk wat afgespiegeld. Maar onderzoeken wat maakt dat dat gebeurt heeft met tot nu toe zo doen groeien als volwassene, als moeder en als vrouw. Er is daardoor zoveel meer rust…

Dat is ook wat ik vasthoud voor 2024: meer rust. Dat betekent ook dat er voor mij binnen Power to the Mama’s dingen gaan veranderen. Ik hoop naast het huidige team vrijwilligers en zzp’ers op korte termijn een partij te vinden met wie we het samen kunnen gaan doen. Die verantwoordelijkheid wil dragen, taken kan overnemen, de missie voor moeders en gezinnen ziet en het platform kan helpen ontwikkelen. Zodat we de ruim 40000 vrouwen die onze blogs dit jaar lazen en de 580 members die we nu hebben ook in de volgende jaren kunnen dienen door goede content te maken. Niet omdat het nu niet goed is, maar omdat het organisatorisch veel is en het gezond is om het niet alleen te doen. :-)

Ik geloof dat die partij gaat komen en dat het mij ook de ruimte geeft om meer te spelen, te schrijven, te zingen en te creëren. En ook om inhoudelijk mooie producten te maken voor nog meer (nieuwe) moeders waardoor duidelijk wordt hoe mooi God jou als moeder en vrouw heeft bedoeld. Om te ontdekken hoe mooi het is om gezin te zijn. Precies datgene waar ik ontzettend veel zin in heb!

Voor wie het einde van dit blog heeft gehaald: dankjewel. Dankjewel voor jou als trouwe lezer, member, liefhebber. We bidden je een gezegend en glorierijk jaar vol Gods liefde toe!

Lieve groet,

Daniëlle

PS We zijn ontzettend dankbaar voor onze members! Als member krijg je zelf veel waardoor je kunt groeien in geloof, relatie, opvoeden en balans. Maar members zijn ook nodig om het platform in de lucht te houden. We zoeken er voor 2024 daarom nog minimaal 150! Overweeg jij om member te worden? Of wil je meer informatie? Kijk dan hier: www.powertothemamas.nl/wordmember

Geef je liever gewoon een gift? Dat kan ook: www.powertothemamas.nl/help-mee