Van schatten op aarde naar schatten in de hemel

Het gebeurt vaak genoeg dat ik een kast opendoe en de spullen mij tegemoet vallen. Of dat ik onze rommelkamerdeur achter me dichttrek en denk… pfff… wat is het daar vol. We zijn helemaal niet van de spullen, maar toch hebben we er een hoop. Mijn man speelt gitaar: basgitaar, akoestisch en electrisch. Van elk soort zijn er twee ergens in huis. Mijn verzameling boeken, Bijbels en schrijfwaar neemt ook een steeds grotere omvang aan. Ook de kinderen hebben veel speelgoed. En ik vraag me al tijden af of alles wat wij en zij hebben ook echt nodig is. Daarom deze week het thema ontspullen inclusief mini-challenge om zelf ook wat overtollige schatten op aarde kwijt te raken. ;-)

Jezus is in Mattheüs 6:19-21 heel duidelijk: verzamel geen schatten op aarde maar in de hemel. In de hele tekst staat het zo:

19 Verzamel jezelf geen schatten op aarde: mot en roest vreten ze weg en dieven breken in om ze te stelen. 20 Verzamel schatten in de hemel, daar vreten mot noch roest ze weg, daar breken geen dieven in om ze te stelen. 21 Waar je schat is, zal ook je hart zijn.

 Hebben we met z’n allen niet genoeg spullen? Ik vraag me dit werkelijk steeds vaker af. En hoe vaak worden we door alle reclames en mediabeelden wel niet lekker gemaakt voor nog meer. Mooie nieuwe telefoons, dure auto’s, de beste gadgets en de mooiste huizen. De nieuwe grasmaaier van de buurman kan voor sommige mensen zelfs al een reden zijn om ontevreden te worden over het oude, maar o zo trouwe baasje in zijn eigenschuur.

Even voor de duidelijkheid: er is niks mis met het hebben van (mooie) spullen. Het gaat mis wanneer je leven erdoor  beheerst wordt en je er jouw status of identiteit aan ontleent. Ik heb een hele tijd gehad dat ik alleen maar voor mijn loopbaan leefde. Opleidingen, cursussen en de ene ‘betere’ baan na de andere zodat ik op een dag ook die auto of dat huis kon kopen. Maar helaas was de realiteit iets anders en raakte ik door alle opgelegde druk en vergelijkingsdrang in een identiteitscrisis en in een overspannen toestand. En ik was toen nog niet eens halverwege de twintig.

Jaren heb ik me afgevraagd waar die drang voor status en spullen vandaan kwam. Ik ben helemaal niet opgegroeid in een welgesteld gezin. Mijn ouders hebben er alles aan gedaan om ons genoeg te geven en ik heb een hoop liefde mogen ontvangen, maar er was gewoon weinig tot geen geld. Geen dure spullen, geen koophuis, dure kleren of vakanties voor ons. Ik denk dat ik het wilde overcompenseren toen ik eenmaal zelf geld ging verdienen. Dat ging pas veranderen, toen ik op mijn 24^e opnieuw voor Jezus koos en me liet dopen. Vanaf dat moment is mijn identiteit opnieuw opgebouwd, in Hem. Dat ging niet over één nacht ijs. Het was een hardnekkig klusje. Ik denk dat ik pas op mijn 29^e kon zeggen dat het echt goed was.

Verzamel schatten in de hemel

Maar als het in het leven dan niet om het verzamelen van spullen en status gaat, waar gaat het dan om? Jezus zegt: verzamel schatten in de hemel. Maar ja, dat zijn dan geen fysieke spullen. Want je neemt niks mee je graf in, en als je het al wel doet, dan blijft het daar liggen. De hemel komt het niet in. Wat bedoelt Hij dan met deze woorden?

Hij (Jezus) zei tegen hen: ‘Pas op, hoed je voor iedere vorm van hebzucht, want iemands leven hangt niet af van zijn bezittingen, zelfs niet wanneer hij die in overvloed heeft.’ En hij vertelde hun de volgende gelijkenis: ‘Het landgoed van een rijke man had veel opgebracht, en daarom vroeg hij zich af: Wat moet ik doen? Ik heb geen ruimte om mijn voorraden op te slaan. Toen zei hij bij zichzelf: Wat ik zal doen is dit: ik breek mijn schuren af en bouw grotere, waar ik al mijn graan en goederen kan opslaan, en dan zal ik tegen mezelf zeggen: Je hebt veel goederen in voorraad, genoeg voor vele jaren! Neem rust, eet, drink en vermaak je.  Maar God zei tegen hem: “Dwaas, nog deze nacht zal je leven van je worden teruggevorderd. Voor wie zijn dan de schatten die je hebt opgeslagen?” Zo vergaat het iemand die schatten verzamelt voor zichzelf, maar niet rijk is bij God.’ (Lukas 12 : 15-21)

 Je leest het hier in het stuk uit Lukas 12 weer. Het verzamelen van schatten op de aarde heeft geen zin. Doen wat God van ons vraagt, dat heeft zin. Als we ons richten op wat Hij van ons wil, dan zijn we schatten in de hemel aan het verzamelen. Want dan zijn we gericht op Hem, kan Hij het beste in onze levens doen en gaan we zien wat werkelijk belangrijk is. Door ons heen werkt God ook in andere levens. Als je opstaat in Zijn licht en schittert door Zijn luister, heeft dat invloed op je omgeving.

Als God jouw focus is, dan kun je een boel mooie spullen hebben omdat je ze mooi vindt, maar dan beheerst het je niet. God zegt zelf dat rijkdom een geschenk van Hem is (Prediker 5:18) maar ook dat het voor een rijke moeilijk is het Koninkrijk van God binnen te gaan (Matt. 19:24). Hoeveel gezinnen lopen wel niet op hun tenen omdat beide ouders maximaal werken zodat de (te) dure hypotheek van dat dure droomhuis betaald kan worden, meerdere vakanties per jaar geboekt kunnen worden en er twee mooie auto’s op de oprit kunnen staan? Begrijp me goed, hier is niets mis mee, totdat het moment komt dat het structureel stress, irritatie en een ongelukkig gevoel gaat opleveren. Want dan is de focus niet meer op God, maar op de omstandigheden; geld of een dreigend tekort. En rara wie graag misbruik maakt van omstandigheden…

Rust in huis = rust in je hoofd
Los van welke financiële situatie dan ook, zijn er in een huis altijd spullen. De één heeft meer spullen dan de ander. Vele geleerden zijn het erover eens dat veel spullen hebben rommelig kan zijn, wat weer onrust kan veroorzaken in huis. Voor mij werkt dat ook zo. Ik kan niet rustig zitten in een rommelig huis. Als de troep te lang blijft, word ik met de dag chagrijniger. Ik erger me vaak zat aan alle spullen waar ik over struikel, de boeken die mij tegemoet vallen als ik het deurtje van de kast opendoe of de te volle rommelkamer waar ook nog een stel onuitgepakte verhuisdozen staan met een mengeling van bruikbare spullen en troep. Tijd om te kijken wat weg kan dus, om de rust in huis en mijn hoofd nog meer terug te laten komen.

Mini-challenge #mamasontspullen
Hoe minder spullen, hoe minder rommel. Dus ga ik deze week een mini-challenge aan: ontspullen (red. dit blog is een herhaling uit februari. De mini-challenge kun je terugvinden als je zoekt op mamasontspullen). Wie Power to the Mama’s volgt op Instagram heeft het al gezien dat ik er afgelopen zaterdag (februari ’17) mee ben begonnen toen we onze rommelkamer gingen opknappen. Komende week neem ik je mee naar nog meer ontspulacties. Het uitgangspunt is wel duurzaam hergebruik. Ik neem hiervoor de volgende Bijbeltekst als drijfveer:

Wie twee stel onderkleren heeft, moet delen met wie geen heeft, en wie eten heeft moet hetzelfde doen. Lukas 3:11

Als je zelf meer dan genoeg hebt (want dat is toch eigenlijk zo als je allemaal goede spullen hebt liggen die je niet gebruikt), dan is het heel goed om daarvan uit te delen. Ik ben zo vrij om dit door te trekken naar alle spullen die je in huis hebt maar niet meer gebruikt. Eén voorwaarde: de spullen en het eten dat je weg wilt geven moeten nog wel goed zijn. Ik denk altijd maar: iets wat ik niet meer mooi vind of niet meer nodig heb, moet wel iets zijn waar die ander om kan staan te springen.

Elke avond rond 19.00u wordt de nieuwe mini-challenge opdracht gepost. Ga je samen met mij de uitdaging van het ontspullen aan? En doe je net als ik je best een ander blij te maken met dat wat nog van waarde is, maar jij niet meer hoeft? Laat het me weten in een reactie!

P.S. De hashtag die ik deze week gebruik is #mamasontspullen. Als je een bericht plaatst met dit thema, wil je dan ook de hashtag gebruiken? Dank!