Weekend! Relaxt of niet?

Vandaag een blog over onder andere het weekend. Over dat het zoiets als relaxt zou moeten zijn, maar niet altijd is. Net als de rest van de week. En dat ik daar van baal dus een plan heb bedacht. Voor jou herkenbaar? Dan ben ik benieuwd wat je van mijn plan vindt.

Jaaaa!! Vrijdagavond dus weekend! Heerlijk. Wakker worden zonder haast. Even geen dingen die af moeten, studenten en collega’s die van alles verwachten (ik houd van mijn werk, echt. Maar niet in het weekend). De hele ochtend in pyajama’s en eten met een broodje voor de tv. Lekker met z’n allen op de bank tekenfilmpjes kijken. En dan op een gegeven moment vers fruit en brood kopen op de markt. Net als vroeger. En het allerfijnste van alles: geen wekker.

Niet zo relaxt als we dachten
Althans. Dat is mijn ideale beeld van een weekend. Ik zou het liefste elke week willen zeggen dat het zo zal gaan. Maar helaas moet ik bekennen dat de weekenden echt niet altijd dat relaxte karakter hebben. Morgenochtend moeten we bijvoorbeeld om 10.30u ergens zijn voor een familie fotoshoot. Wat betekent dat we op tijd in de kleren moeten zitten. Zondag gaan we naar de kerk, dus moeten we ook om 9.30u de deur uit. Natuurlijk allemaal leuk en anders dan doordeweeks, maar ik zou zo graag toegaan naar een tijd dat het weekend gewoon weekend is. Dat naar de kerk gaan niet voelt als iets dat op tijd moet. Een weekend waarin je niets moet en je pas op de dag zelf bepaalt wat ‘mag’. Omdat je gewoon niet weet hoe intensief de week ervoor zal zijn en je die ruimte echt wel nodig hebt om je klaar te maken voor de week erna.

Deze prikkels zijn er niet alleen in het weekend. De druk is er ook doordeweeks door werk, school, sport, de kerk, privé afspraken, huishouden en al die andere dingen die onze aandacht vragen. Ik geloof dat we in deze tijd nog harder moeten opkomen voor het hebben van vrije, relaxte tijd. Want hoe vaak zijn we op vrije momenten wel niet bezig met iets anders. Is de telefoon toch even die onweerstaanbare afleiding. Is het checken van je werkmail in het weekend geen uitzondering meer. Ik herken het en beken, doe er net zo hard aan mee. Ik lijk soms ook versmolten met m’n iPhone, ondanks dat ik me er bewust van ben. Ik wil het liever anders. Ik wil gewoon meer prikkelvrije momenten, zodat ik die momenten kan vullen met contact met God, met mijn man, met mijn kinderen, vrienden, familie en andere lieve mensen. Zodat ik in plaats van Facebook, dat boek eindelijk eens ga lezen. Even serieus, als ik net zo vaak de Bijbel had geopend als mijn Facebook app, dan had ik de Bijbel volgens mij al drie keer helemaal kunnen lezen dit jaar.

Tijd voor verandering
Begrijp me goed. We zijn er allemaal zelf bij en iedereen beleeft de prikkels van deze tijd anders. Ik net zo goed. Maar ik ga vanaf dit weekend een regel instellen. Mijn telefoon gaat na 21.30u uit en tussen etenstijd en bedtijd van de jongens gaat hij in de kast. Als ik met ze op pad ben gaat hij op stil. Of uit als ik mezelf niet kan beheersen of nutteloze foto’s blijf schieten die ik vervolgens toch allemaal weer wis. En onze agenda’s? We plannen de komende weken alleen het noodzakelijke in het weekend en de rest laten we open. Omdat ik wil weten hoe dat voelt.

Mocht ik dus iets minder bereikbaar zijn of minder tijd hebben dan anders, dan weet je hoe het komt. Maar ik beloof je dat de momenten die ik wel in contact ben met je, veel waardevoller zijn. Omdat mijn aandacht dan echt bij jou is. Is het eigenlijk niet gewoon net zoals God het het liefste zou hebben als het gaat om tijd met Hem?

Dikke knuffels en fijn weekend!