-
19 jun 2017
-
Moederschap
-
door Rianne Zegelaar
-
4 comment
Zes lessen door ouderschap
Je krijgt van alles van kinderen. Zoals bijvoorbeeld het besef dat je hart groter is dan je ooit gedacht had. Of juist het inzicht dat je heel veel wijsheid nodig hebt om goed met je kroost om te gaan. Wat er voor mij bovenuit steekt, is dat ik vooral veel te leren gekregen heb. Lees hieronder welke lessen er voor mij zoal langsgekomen zijn.
Les 1: Klein geluk
Vroeger, toen we nog geen kinderen hadden, konden onze vakanties niet groots en meeslepend genoeg zijn. Nu moeten we het vooral hebben van het kleine geluk. Een terrasje waar je lekker in het zonnetje kan zitten, met een speeltuintje ernaast is voor mij nu het summum. Of zaterdagmorgen met de kinderen in de bakfiets naar de markt rijden en daar een visje eten. Niks wereldschokkends, integendeel. Het is juist de afwezigheid van groots en meeslepend dat ons leven tegenwoordig kenmerkt. En wij? Wij worden daar eigenlijk wel gelukkig van.
Les 2: Beschermingsdrift
Toen onze kinderen kwamen, kreeg het begrip beschermingsdrift een totaal nieuwe invulling. Ik herinner me de eerste keer dat onze baby door een mug gestoken was. Kan gebeuren, zou je zeggen. Maar ik dacht alleen maar: wie heeft er het lef om met z’n vieze vingers aan mijn kind te zitten? Toen ik het beest op het plafond zag zitten, sprong ik bovenop de commode voor een goed gesprek met Mijnheer Mug. Hij kan het niet meer navertellen, zoveel was duidelijk. En laat het gelijk een waarschuwing zijn voor al het andere dat een poot, vinger of angel naar mijn kroost durft uit te steken.
Les 3: Sociale vaardigheden
Mijn zoon zwaait naar mensen die hij niet kent en begint gesprekken met volslagen vreemdelingen. Als in het hele dorp waar wij wonen de deurbellen op een halve meter hoogte zaten, dan zou hij overal aanbellen. Gewoon, voor de gezelligheid. Of eigenlijk om te vragen of mensen misschien een koekje voor hem hebben. Als ik ‘m weleens kwijt ben bij het boodschappen doen, staat-ie steevast ergens een worstje te bietsen of tegen iemand aan te kletsen. Van mij heeft-ie het niet; ik ben niet zo praterig tegen mensen die ik niet ken. Maar doordat hij zo onbevangen is, moet ik ook wel. Dus zwaai ik dapper met mijn zoon mee en doe ik samen met hem gezellig tegen onbekenden.
Les 4: Einde egoïsme
Voorheen waren drie personen belangrijk in het leven: mij, mezelf en ik. Dat veranderde behoorlijk toen ik moeder werd, want de wereld draaide niet meer om mij. En dat was eigenlijk heel gezond en heel goed. Voor het jonge spul werden veel dingen van mij drastisch opzij geschoven. Mijn strakke buik, om maar wat te noemen, of wijntjes tijdens mijn zwangerschappen. En dat waren nog de mindere zaken. Ook bepaalde carrière-ambities, wereldreisvoornemens of persoonlijke ontwikkelingsplannen werden in de ijskast gezet. Tot nader order, over ’n jaar of achttien.
Les 5: Liefde voor mijn bed
Slapen! Nooit geweten dat je dat als ouder zo ontzettend lekker zou gaan vinden. Vroeger ging ik naar bed en werd ’s morgens wakker. Ongestoord en langdurig, dat kenmerkte de nachtrust toen. Met kinderen daarentegen, ben je op de raarste tijden van de nacht wakker. Als je al aan slapen toekomt. En hoe meer kroost je krijgt, hoe meer kans je hebt om uit je slaap getrokken te worden. Maar als je dan in je bed ligt en alles in huis rustig is, dan ben ik gewoon verliefd op mijn heerlijke bed. Slapen! Love it!
Les 6: De kunst van het loslaten
Had ik voorheen grote moeite met dingen uit handen geven, achterover te leunen en lekker te laten gaan, het moederschap heeft mij nu een snelcursus ‘loslaten voor gevorderden’ gegeven. Ik moet wel. Want wat doe je als je baby op je spuugt als je net je mooie pak aan hebt voor ’n avondje weg? Of als zoonlief opeens ziek wordt terwijl je naar een werkafspraak moet? Juist, rustig blijven ademen en je plannen loslaten en wijzigen. Ik dank m’n kinderen ervoor dat het me steeds vaker lukt, zij het liefdevol gedwongen, het allemaal gewoon los te laten.
Wij zijn nog lang niet geslaagd voor ons examen, maar blijven nog even zitten op de school van het ouderschap. Nog veel lessen te gaan, ik houd je op de hoogte.
Rianne Zegelaar – getrouwd met DJ en mama van Benjamin, Charlotte en Olivia. Coach bij Elkaar Begrijpen, dat stellen, teams en individuen helpt om zichzelf en elkaar beter te begrijpen met behulp van de Life Languages. Check http://www.elkaarbegrijpen.nl
4 Reacties
Comments are closed.
Geweldig! Het inversteren waard….je krijgt er ook geweldig veel voor terug als moeder….
Heel erg herkenbaar allemaal! Bij ons dan nu met ons eerste kindje maar zo bijzonder hoe je leven veranderd.. en ook hoe je idd de kleine dingen veel meer waardeert. Leuk artikel Rianne
“Moederschap is een snelweg naar heiligheid”. Zó confronterend, onthutsend, onthullend soms dat het je er toe drijft om héél vaak “Heer, hélp!” te roepen. En dat heeft Hij gedaan. Aldus de ervaring van deze moeder wiens kinderen haar “overleefd” hebben, al een aantal jaren de deur uit zijn en waar het góed mee gaat. En dan nu het gróót-moederschap: wát een feest!
Dat: “Heer, help!” ken ik wel ja.. En dat God helpt, gelukkig ook! Hoe bijzonder! Wat heb je dat mooi beschreven: “moederschap is een snelweg naar heiligheid”.