-
09 mei 2023
-
Geloof, Opvoeding, Peuter
-
door Esther Houwink
-
0 comment
Dansen in de kinderstoel
‘Mam! Kijk hoe gevaarlijk ze doet’, roept mijn 11-jarige dochter van achter haar telefoonscherm uit het hoekje van de bank. Ik sta achter het aanrecht in de keuken de sperziebonen voor het avondeten af te halen. Ik draai me om en kijk in het lachende gezicht van onze dreumes. Ze bungelt over de leuning van de hoekbank alsof ze een eersteklas merrie berijdt op het concours hippique. Vlug, maar voorzichtig pluk ik haar van de bank af en spreek haar quasi-streng toe. ‘Dit wil mama niet, wat je doet is heel gevaarlijk. We zitten op de ..’ Ik krijg de kans niet eens om mijn zin af te maken. ‘Bi-jutjes’, wat haar manier is om te zeggen dat we op de bank alleen op onze billen zitten. Ze vergezelt haar woorden van een glimlach van oor tot oor, gevolgd door ‘O sojiiieee’ om haar excuses te maken.
Diep van binnen lig ik in een deuk om deze stunt, maar o boy, o boy, het is me wat met deze dame. Ze maakt het bonter dan haar drie zussen op die leeftijd bij elkaar. Drie keer per dag staat ze op de tv-kast of gaat ze staan in de kinderstoel en doet ter plekke een dansje. Ze sloopt de planten door alle bladeren van hun steel te ontdoen, rolt het wc-papier in het toilet drie meter af en gooit de pot ermee vol. Madam rolt de aluminiumfolierol zeven meter van de keuken tot de woonkamer af, pakt ongevraagd koekjes uit de la met eten. Daar zit nota bene een kinderslot op, die ze met haar knuistjes op onnavolgbare wijze toch weet te omzeilen en ze geeft tweemaal daags een drumconcert met de pannendeksels. Had ik al gezegd dat deze kleine mevrouw pas over drie maanden 2 jaar wordt?
Ik ben maar wat blij met drie paar extra ‘moederogen’ in huis in de vorm van haar oudere zussen, want anders kreeg ik geen klus meer gedaan. ‘Van wie heeft ze die ontdekkingsdrift’ vraag ik op een avond aan mijn man. Wij zijn niet van die avonturiers. Het feit dat zij zeven jaar na de derde de wereld betrad, zal grote invloed hebben op haar exploratiedrang, is onze conclusie. Als je drie grote zussen boven je hebt die al volop in het leven staan, wil je ook meedoen. En meer dan dat.
Ik bedenk me dat ik stiekem een beetje jaloers op haar ben. Op haar durf en onbevangenheid. Ik zou best wat meer lef willen hebben. Ik ben over het algemeen geen heel bescheiden type, maar als het op getuigen over mijn geloof in de Here Jezus aankomt ben ik best een ‘bange schijterd’. Ik vind het lastig om aan ongelovige collega’s of buren te vertellen wie God is en wat Hij voor mij betekent. Mijn hart klopt in mijn keel als er een thema op tafel ligt waar ik een andere mening over heb dan mijn gespreksgenoot, omdat ik God liefheb en Hem wil dienen.
Ik denk aan mijn ondeugende meisje. Laat ik haar als voorbeeld nemen als ik een keer op de barricaden moet en wil vertellen over wat ik geloof en waar ik voor sta. Gewoon op de spreekwoordelijke kinderstoel gaan staan en een dansje doen, in volle overgave en zonder bang zijn om te vallen. En weet je wat dan zo leuk is? Mijn hemelse Vader zal me niet corrigeren of waarschuwen om voorzichtig te zijn. Hij moedigt me aan en is er altijd om me op te vangen als ik val. Ik ga ervoor.
De nieuwste blogs
-
nov 05, 2024Blogs
Versterk de band in je gezin met spelletjes
door Daniëlle KoudijsTussen school, werk en een takenlijst die nooit ophoudt, is samen spelen voor veel (…)
Lees meer -
okt 26, 2024Blogs
Wat het planten van bloemen te maken heeft met ons geloof in God (inclusief tips voor te planten bloemen!)
door Daniëlle KoudijsNeem een kijkje in je tuin of op je balkon en laat je inspireren door de natuur. (…)
Lees meer -
okt 16, 2024Blogs
Met hart en ziel: Liesbeth’s reis als moeder, muzikant en de impact van verlies
door Daniëlle KoudijsLiesbeth is bij sommigen misschien al bekend van haar band LEV. Maar naast haar (…)
Lees meer
Mama van vier dochters | Docent in het Mbo | Oog voor detail en georganiseerd | Houdt van zingen en een goed gesprek | Mét koffie en wat lekkers