De buitensluiter
Dit blog komt uit juli 2016. Het was nu ik dit teruglees (oktober 2022) al een voorbode van de zoektocht waar we nu middenin zitten (qua hoogbegaafdheid) met Mads.
Onze oudste gaat sinds een paar maanden naar de peuterschool. Eén ochtend per week speelt hij daar de sterren van de hemel, samen met andere kindjes tussen de 2.5 en 4 jaar oud. Heerlijk vindt hij het. Op en top in zijn element.
Het is een jongen met een duidelijk karakter. Hij heeft een hele pittige kant die goed laat weten wat hij wil. Thuis gaat dit vaak genoeg gepaard met driftbuien. Bij de peuterschool uit het zich door soms gewoon te pakken wat hij hebben wil. Wat weer resulteert in huilbuien omdat de kindjes dan ruzie krijgen. Ja, leren delen en samenspelen is in progress zal ik maar zeggen. Tegelijkertijd is hij ook enorm zorgzaam. Huilt er een kindje? Dan observeert hij, gaat hij er naartoe of zegt hij het tegen iemand anders zodat er actie komt. Gaan we eten? Vraagt hij aan zijn buurman of buurvrouw of die ook iets wil. Gaat hij thuis spelen? Dan zorgt hij er vaak voor dat z’n broertje ook iets heeft. Super schattig.
Maar het baart me soms ook zorgen. Als ik naar hem kijk, zie ik ook veel van mezelf. De gevoeligheid en het doelgerichte. Het onderzoekende en eigengereide. Het stoere en het felle. Het lieve en naïeve. Hij heeft het allemaal in zich. En ik kan alleen maar hopen dat er beter mee om wordt gegaan dan bij mij.
Op school zocht ik altijd uitdaging. “Daar heb je haar weer” was vaak het antwoord van sommige leerkrachten. Ik voelde haarfijn aan hoe de juf of meester zich voelde. “Doe niet zo bijdehand”, was dan hun reactie. Ik vond maar moeilijk aansluiting bij mijn klasgenoten. “Jij bent raar”, is wat ze vaak zeiden. Niet eens zozeer met woorden. Met één blik werd vaak mijn enthousiasme gekilled. Waardoor ik vervolgens vaak al niet eens meer iets durfde te zeggen.
De buitensluiter, zo noem ik die manier van reageren. Ik heb hem vaak ontmoet. Ik hoop dat onze oudste (en ook de jongste) hem niet zal ontmoeten. Uiteindelijk ben ik er gekomen door een flinke portie doorzettingsvermogen en omdat een aantal mensen zag wat ik in mijn mars had. Waardoor ik vervolgens kansen kreeg. Maar ik hoop dat bij Mads al eerder gezien wordt hoe waardevol al zijn vaardigheden en kenmerken zijn. Ik zal hem daarbij helpen. Zodat hij mag groeien en bloeien, zoals hij door God is bedoeld. Zonder vertraging.
| Oprichtster van Power to the Mama’s | Moeder van twee jongens en een meisje | Getrouwd met Jos | Liefhebber van goede (Italiaanse) wijn | Missionaire ondernemer | Houdt van kleinkunst, schrijven, creëren en aanbidden |