Van tantes naar oma’s: een verrijking voor hen

In het gezin waarin ik opgroeide kwamen regelmatig twee tantes langs, twee zussen van mijn moeder. Vanaf mijn geboorte zijn ze altijd een onderdeel geweest van mijn leven. Als ik ergens tegenaan liep, waren daar altijd de tantes die voor mij klaar stonden. Hierdoor heb ik met beiden een waardevolle band opgebouwd. De tantes hebben 25 jaar samengewoond voordat ze hun partner leerden kennen. Ze trouwden dus op latere leeftijd en hebben allebei geen kinderen. 

Wanneer het idee is ontstaan om ze te vragen ‘oma’ te worden, weet ik niet meer. Van jongs af aan heerste van binnen bij mij wel de gedachte dat ik mijn tantes wilde vragen die rol te vervullen als er bij ons kinderen mochten komen. Mijn man vond het ook vanaf het moment dat ik het hem vertelde een mooi idee. Ook toen ik zwanger raakte, bespraken we het nogmaals. Want hoe leuk dit idee ook was, er zaten wel consequenties aan. 

Ik wilde de tantes betrekken in ons gezin zodat ze hun ‘kleinkind’ leerden kennen. Als ik ze hiervoor vroeg, wilde ik wel dat ze een band zouden opbouwen die van waarde was. Met regelmatige bezoeken en het delen van speciale momenten. En dan was er natuurlijk nog het issue: hoe dit idee te delen met de echte opa en oma? De ouders van mijn man leven helaas niet meer, maar mijn ouders wilde ik het wel vertellen voor onze oudste werd geboren. Hun reactie was ontroerend: ‘Wij mogen al opa en oma zijn van meerdere kleinkinderen, dus delen we dit graag met hen’. Ze stonden volledig achter het idee. 

Tijdens een feestje stapte ik op de tantes af om hun mijn idee voor te leggen. Met een echofoto en een klein briefje met de tekst: ‘Al ben ik nog klein, willen jullie graag mijn oma zijn’?’ Ze waren totaal verrast. Volmondig zeiden ze: ‘Ja, dit gaan we doen en je krijgt er ook nog twee opa’s bij!’ 

We zijn inmiddels acht jaar verder en drie kinderen rijker. Wat een zegen zijn de oma’s voor mijn gezin. Wij genieten van alle mensen in onze omgeving die zo een rol als grootouder vervullen in de levens van onze kinderen. Elke maand komen er wel een oma en opa langs. De kinderen staan hen altijd op te wachten. Wanneer er een oma onverwacht komt, is de verrassing extra groot. Dat ze meedraaien in ons gezin is heel normaal geworden. Samen gezellig op de bank een boek lezen of een filmpje kijken. Met de opa’s bouwen met lego. Samen eten en wandelen in het bos. Nu de kinderen wat ouder zijn kan er ook gelogeerd worden en dat is helemaal leuk!

Ik zie de oma’s dingen delen van hun leven en vertellen over Jezus. Ze beantwoorden vragen en zijn een voorbeeld voor mijn kinderen. Ze tonen belangstelling in wat er speelt in ons gezin. Voor vragen of en luisterend oor kan ook ik altijd bij hen terecht. Ik weet dat ze bidden voor mijn man en mij en de kinderen. Ik ben hier God ontzettend dankbaar voor. 

Onlangs deelde een van de oma’s een mooi verhaal. Jaren terug bad ze voor verrijking in haar leven. Menselijkerwijs gesproken zou ze nooit oma worden. Ze had er zelfs over nagedacht om oma te worden voor andere kinderen. Ze vertelde: ‘God wist mijn diepste wens en heeft die vervuld, op een manier die ik zelf nooit had kunnen bedenken! Je kunt niet beseffen wat voor een rijkdom je ons hebt gegeven!’

Katrientje van Dienst

Ik ben Katrientje 42 jaar, getrouwd met Dennis. Samen zijn wij de ouders van Joah [7], Jaron [5] en Jitte [3]. Naast het moeder zijn, ben ik twee dagen in de week gastouder. Ik voel me een geliefde dochter van God en mag graag lezen, schrijven, muziek luisteren en bellen met vriendinnen.