
Vaker naar de eendjes
Onze jongste is een jaar geworden. Een jaar! Als ik er even een cliché in mag gooien: waar is de tijd gebleven? Ik herinner me dat ik bij mijn eerste twee kinderen toen (...)
Onze jongste is een jaar geworden. Een jaar! Als ik er even een cliché in mag gooien: waar is de tijd gebleven? Ik herinner me dat ik bij mijn eerste twee kinderen toen (...)
In het gezin waarin ik opgroeide kwamen regelmatig twee tantes langs, twee zussen van mijn moeder. Vanaf mijn geboorte zijn ze altijd een onderdeel geweest van mijn (...)
Het is 7.30 uur en ik sta in de gang bij de trap en kijk naar mijn oudste zoon. Hij zit met zijn armen over elkaar op middelste trede en is niet van plan te gaan (...)
Vlak voordat Sara werd geboren, kochten mijn man en ik een nieuw bijbels dagboek. Eentje met overdenkingen waar we op konden kauwen. Met niet alleen maar een bijbeltekst (...)
‘Lieve mama, bij jou ben ik veilig thuis’. Ik krijg twee armen om mijn nek. Zijn warme lichaam voel ik tegen me aan. Ik krijg een kusje, terwijl het warme (...)
Dit blog komt oorspronkelijk uit 2019. Het ontbreekt mijn kleuter aan zelfvertrouwen, lees ik in het verslag van de juf. Ze is stilletjes, neemt weinig initiatief en (...)
Dit blog komt uit 2018 Zwanger zijn is een wonderlijke staat van zijn. Ik vind het écht heel bijzonder en niet vanzelfsprekend om een kindje in mijn buik te dragen. (...)
“Oh wat gaaf! Gefeliciteerd lieverd!” Er volgt een omhelzing en een kus van mijn vriendin. Ik vind je best dapper,” zegt ze. “Je hebt met Jesse zoveel te stellen (...)
Daar ga je dan. Met je rugzak met je gevulde broodtrommel, beker en een zakje snoepjes vertrek je naar school. Vandaag is voor jou een bijzondere dag. Je eerste (...)
Mijn kersverse brugpieper is nog geen week op school of ze is haar kluissleutel al kwijt. Die sleutel vervangen, kost tien euro. Ze huilt dikke tranen natuurlijk als ik (...)