
Afscheid nemen van verwachtingen
Ik lig op mijn stoel in de zon, voor mij zie ik mijn kinderen spelen. Eentje is heen en weer aan het lopen naar het sanitairgebouw om zeep te halen. Om met water en (...)
Ik lig op mijn stoel in de zon, voor mij zie ik mijn kinderen spelen. Eentje is heen en weer aan het lopen naar het sanitairgebouw om zeep te halen. Om met water en (...)
In een stille woonkamer zit ik met mijn baby op schoot. De oudste jongens zijn er even niet. Mijn oog valt op het nieuwe knisperboekje dat in de box ligt. Een verlaat (...)
Angst en bezorgdheid overvallen me. Weer. Want dit is de tweede bevalling waarbij ik een operatiekamer van binnen zie. Ik lig trillend als een rietje op de (...)
Het sneeuwde. Ik twijfelde nog om mee te gaan, maar toch ging ik overstag. Ik ging mee sleeën met de jongeren in ons huis. Eenmaal aangekomen besloot ik onderaan de (...)
‘Hoera, je hebt corona’, grap ik naar Jesse, mijn zoon van zes, als ik twee streepjes op zijn speekseltest zie verschijnen. Solidair aan hem en voor onze (...)
Het is zondagavond als ik een e-mail van school ontvang. Een bericht op deze dag, op dit tijdstip. Dat kan maar één ding betekenen: het c-woord. En ja hoor, ik lees de (...)
Elk jaar beginnen we na de zomervakantie vol goede moed aan september. We nemen ons voor onze agenda’s goed te beheren en goed voor onszelf te zorgen. En elk jaar weer (...)