Het moederbrein
Vanaf het begin van mijn zwangerschap gedroeg ik me als een demente oma. Ik gooide het eerst iedere keer maar op ‘zwangerschapsdementie’. Ik vergat van (...)
Vanaf het begin van mijn zwangerschap gedroeg ik me als een demente oma. Ik gooide het eerst iedere keer maar op ‘zwangerschapsdementie’. Ik vergat van (...)
Ik zit met mijn drie maanden oude meisje op de bank. Ze kijkt me aan met haar pretoogjes en er verschijnt een gulle lach op haar gezichtje. Meisje, wat ben je mooi. Wat (...)
Met mijn baby van net 5 weken oud zit ik op de bank. Ze krijst, ze krimpt ineen en overstrekt zich. Krampjes. Ik heb al gewandeld met haar op mijn arm, gefietst met haar (...)
“Maar kan ik dit wel?” vroeg ik aan mijn man. Gisteren was de kraamverzorgster voor het laatst. Over een paar dagen gaat hij weer werken. De eerste keer alleen met (...)
‘Ik bedacht me laatst dat ik helemaal geen positieve herinneringen kan bedenken aan de babytijd van onze jongste. En dat vind ik heel naar,’ vertel ik mijn man (...)
Foto’s van een peuter en baby gaan door mijn handen. Terwijl de herinneringen langskomen, bekruipt me een vreemd gevoel. Had ik meer moeten genieten toen ze zo klein (...)
Ontoerekeningsvatbaar. Dat ben ik. Mijn hoofd voelt alsof het gevuld is met een bol watten. En ik vergeet alles. Ik functioneer denk ik op 40 procent. Normaal gesproken (...)
‘Het kon wel eens een achtponder worden.’ Erwin en ik lachen schamper als de verloskundige deze uitspraak doet bij de laatste echo. ‘Dat zeiden jullie bij Sara (...)
Ze was nog niet klaar voor deze wereld. En toch was ze er ineens. Na 27 weken van een toch al niet al te soepele zwangerschap belandde ik halsoverkop in het ziekenhuis (...)
‘En knuffelt je dochter Eller veel?’ ‘Je dochter vindt het zeker fantastisch, een broertje?’ Hoe vaak ik dit soort vragen heb gekregen weet ik niet meer. Maar op (...)