Geloofsopvoeding zonder kerk
Het is het weekend van mijn verjaardag in maart. We gaan een weekend weg. Twee nachten verblijven we met ons gezin in een huisje in Noordwijk. Die zaterdagochtend ga ik (...)
Het is het weekend van mijn verjaardag in maart. We gaan een weekend weg. Twee nachten verblijven we met ons gezin in een huisje in Noordwijk. Die zaterdagochtend ga ik (...)
Als gezin aan de slag voor een ander? Misschien voel je wel eens de behoefte een cake te bakken en een paar plakken uit te delen aan de buurvrouw aan de overkant van de (...)
‘Wat vond je het leukst op school vandaag?’ vraag ik mijn 7-jarige zoon onder het avondeten. Hij is niet zo’n prater. Dus met een algemene vraag als ‘Was het (...)
Geloven als een kind. Hoe doe je dat? Ik kan er wel eens emotioneel van worden, van het geloof van mijn kinderen. Jesse vertrouwt blindelings op dat Jezus goed is. En (...)
Het is zondagmorgen half 9. We lopen dik ingepakt door de tuin en verwonderen ons dankbaar over hoe God de sneeuw bedacht heeft. Al snel stapt de kleuter op zijn (...)
Het hebben van onverdeelde aandacht. Het klinkt zo logisch en waarschijnlijk geven we het onbewust ook gewoon heel vaak. Maar hoe vaak zijn we met meerdere dingen (...)
Ik voel mijn hart in mijn keel kloppen als ik naar de hoge schans kijk. Is dit nu wel zo’n goed idee, vraag ik me vertwijfeld af. Al dagenlang vraagt Daniël me of hij (...)
Ik sta in de keuken de vaatwasser uit te ruimen. ‘Krggggg,’ klinkt het plots vanuit de woonkamer. Ik herken het geluid uit duizenden: zoonlief is weer met stoelen en (...)
‘Here, zegen deze spijze, uit genade, amen.’ Zo luidde het gebed voor het eten in het gezin waarin ik ben opgegroeid. Niks mis mee, maar persoonlijk vind ik het wel (...)
De toren wiebelt vervaarlijk. Daniël en ik houden onze adem in. Zal hij omvallen? Met het puntje van zijn tong tussen zijn tanden probeert zoonlief er heel voorzichtig (...)