Zelf tillen of laten dragen
Sara zit in de box en huilt. De tranen rollen over haar wangen en ze kijkt naar mij. Ik zit op een stoel aan de andere kant van de kamer en kijk naar haar. De tranen (...)
Sara zit in de box en huilt. De tranen rollen over haar wangen en ze kijkt naar mij. Ik zit op een stoel aan de andere kant van de kamer en kijk naar haar. De tranen (...)
Ik heb last van babyhormonen. Ook al zijn mijn eigen baby’s inmiddels peuter en kleuter en heb ik ook geen ‘leuk, verrassend nieuwtje’ te vertellen, als ik bij de (...)
“Ben je ziek?” Mijn man legt quasi-serieus zijn hand op mijn voorhoofd. “Oei, hartstikke warm!”, is zijn conclusie. Hij biedt me een stukje chocola aan voor bij (...)
Het is bedtijd. Ik heb je net je slaapzak aangetrokken en zittend op mijn schoot drink je een fles melk leeg. Terwijl ik de fles vasthoud, laat je je langzaam steeds (...)
Nee. Nee echt niet. Het kan niet. Onmogelijk. Ik zie dit gewoon echt verkeerd. Die afspraak bij de opticien is gewoon broodnodig, dat is nu wel duidelijk. Ik zie (...)
Soms begint een nieuw jaar en is het voor mij nog helemaal blanco. 2018 was zo’n jaar. Aan het begin van het jaar had ik nog niet kunnen voorzien dat ik zoveel nieuwe (...)
Daar lig ik dan, in een soort nog niet eerder ontdekte yogahouding naast het bed van mijn vijfjarige, half over haar heen. Zelf in slaap vallen lukt haar de laatste tijd (...)
“Ik wil eigenlijk gewoon helemaal niks doen,” zeg ik tegen een vriendin. “Gewoon… echt helemaal niks.” Het verlof bij het bedrijf waar ik (...)
Hoop is een terugkerend thema waar ik de laatste maanden steeds weer tegen aanloop. Ik heb weer een aantal keer hardop uitgesproken dat ik hoop zwanger te worden. (...)
“Ik heb eigenlijk wel zin in de bevalling.” “Als in, dat je het leuk vindt om te doen?”, vraagt mijn man voorzichtig met een blik in zijn ogen die me voor gek (...)