Kunst van het genieten
Wat is het toch met ons. Met mij. Hoe vaak ik een ander niet toeroep: ‘Nou geniet er maar lekker van!’ Dikke knipoog erbij en zelfs mijn opgestoken duim om het (...)
Wat is het toch met ons. Met mij. Hoe vaak ik een ander niet toeroep: ‘Nou geniet er maar lekker van!’ Dikke knipoog erbij en zelfs mijn opgestoken duim om het (...)
De Franse zon op m’n snoet. Drie genietende kinderen om me heen. Een prachtige plek. Dagelijks een duik in een zwembad met prachtig uitzicht over het Franse land. Een (...)
De laatste tijd komt er vrij weinig uit mijn handen. En dan bedoel ik niet dat ik hele dagen op de bank voor me uit zit te staren. Een gezin met drie kinderen draaiende (...)
Sinds ik drie kinderen heb gekregen, kan ik wel stellen dat de uiterlijke veranderingen ten gevolge daarvan nogal wat voeten in aarde hebben. Ik doe een klein beetje aan (...)
Mama-poli. Klinkt best goed hè? Als een plek waar je 24/7 terecht kunt met al je vragen, frustraties, faliekant mislukte pogingen en whatever more als het op het (...)
Het duurde even voor ik de spreekwoordelijke pen weer durfde op te pakken. Zo’n bevalling en eerste weken daarna is toch best iets dat even de aandacht vraagt. Ook de (...)
Vanaf het moment dat ze me moeder maakte, heb ik ervoor moeten strijden. Dat de hokjescultuur niet van toepassing is op haar: mijn oudste dochter. Want al vrij snel was (...)
Schrijven moet ik. Van mezelf. Maar er komt geen letter op papier. Al weken vraag ik me af waarom. Genoeg inspiratiebronnen, zo lijkt het. Net kanker gehad, onverwacht (...)
Het klopt precies: de grauwe kleur van de lucht buiten vandaag, de regen die gestaag naar beneden komt, de voorspelling van een druilerige dag. Het matcht exact met de (...)
Nee. Nee echt niet. Het kan niet. Onmogelijk. Ik zie dit gewoon echt verkeerd. Die afspraak bij de opticien is gewoon broodnodig, dat is nu wel duidelijk. Ik zie (...)