‘Ben je thuis?,’ app ik een hoogzwangere vriendin van me op een doodgewone maandagmiddag. ‘Ja hoor, ik ben er wel,’ reageert ze. Ik tik snel terug: ‘Oké, dan kom ik zo naar je toe.’ Binnen een half uur na het onverwachte nieuws dat wij kregen, sta ik bij haar op de...
De boekenkastplasser: een inkijkje in de kraamtijd Daar stonden we dan. Twee kersverse ouders, een kraamverzorgster en een kleine mini baby. Hij mocht voor de tweede keer in bad en mijn man zou dat klusje even klaren. Samen met de kraamverzorgster, zodat ik eventjes...
“Maar kan ik dit wel?” vroeg ik aan mijn man. Gisteren was de kraamverzorgster voor het laatst. Over een paar dagen gaat hij weer werken. De eerste keer alleen met baby nadert sneller dan ik dacht. Paniek. Deze zinnen komen uit mijn eerste kraamtijd. Onze eerste zoon...
Ontoerekeningsvatbaar. Dat ben ik. Mijn hoofd voelt alsof het gevuld is met een bol watten. En ik vergeet alles. Ik functioneer denk ik op 40 procent. Normaal gesproken ben ik erg geordend. Ik weet waar alles ligt. Ik weet wat ik heb gedaan en wanneer. En ik kan...
Leven vol verwachting Automatisch koppel ik dat aan een periode voorafgaand een geboorte. Ik mocht het zelf 2x meemaken, maar nooit 9 hele maanden. De tweeling was prematuur en Fee was er met 38 weken. Beide keren heb ik zeker wel in volle verwachting naar de geboorte...
‘Het kon wel eens een achtponder worden.’ Erwin en ik lachen schamper als de verloskundige deze uitspraak doet bij de laatste echo. ‘Dat zeiden jullie bij Sara ook’, zeg ik, ‘en die woog 3.500 gram, dus vind je het goed dat ik deze informatie weer vergeet?’ Maar...
